توافق‌نامه شنگن

توافق‌نامهٔ شنگن (به انگلیسی: Schengen Agreement) توافق‌نامه‌ای است که به برداشته شدن مرز بین ۶ کشور اروپایی انجامید و امکان مسافرت بدون روادید بین این کشورها را فراهم کرد. این توافق‌نامه در سال ۱۹۸۵ بین پنج کشور اروپای غربی به امضا رسید و کشورهای دیگر به تدریج به این توافق‌نامه ملحق شدند. در حال حاضر ۲۹ کشور اروپایی از قوانین این توافق‌نامه پیروی می‌کنند.

اعضای توافق‌نامهٔ شنگن
  اعضای اتحادیه اروپا که در توافق‌نامهٔ شنگن حضور دارند
  اعضای اتحادیه اروپا که در توافق‌نامهٔ شنگن حضور دارند، اما کنترل مرزهای زمینی آنها همچنان پابرجاست
  اعضای اتحادیه اروپا که درخواست حضور در توافق‌نامهٔ شنگن داده‌اند
  اعضای اتحادیه اروپا که در توافق‌نامهٔ شنگن حضور ندارند
  اعضای غیر اتحادیه اروپا که در توافق‌نامهٔ شنگن حضور دارند
  اعضای غیر اتحادیه اروپا که به صورت دفاکتو در توافق‌نامهٔ شنگن حضور دارند
توضیحاتمنطقهٔ مسافرت آزاد
تأسیس۱۴ ژوئن ۱۹۸۵
تحت سیاستاتحادیه اروپا
وسعت۴٬۵۹۵٬۱۳۱ km۲

تاریخچه

ویرایش

توافق‌نامهٔ شِنگن در سال ۱۹۸۵ میلادی در روستایی به نام شنگن از توابع لوکزامبورگ از سوی بلژیک، فرانسه، آلمان غربی، هلند و لوکزامبورگ به امضا رسید. تمام کشورهای اتحادیه اروپا به‌جز ایرلند وارد این توافق‌نامه شده‌اند. در حال حاضر، ۲۹ کشور عضو این توافق‌نامه هستند که عبارتند از: اتریش، بلژیک، بلغارستان، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایتالیا، لتونی، لیختن اشتاین، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالت، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، رومانی، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا، سوئد، سوئیس.[۱]

پانویس

ویرایش

منابع

ویرایش