تهاجم هونها به شاهنشاهی ساسانی
تهاجم هونها به شاهنشاهی ساسانی، تهاجم هونها در سال ۳۹۵ پس از میلاد بود که مصادف با حمله آنان به استانهای روم بود.
تهاجم هونها به شاهنشاهی ساسانی | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
امپراتوری هون | شاهنشاهی ساسانی | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
باسیچ کورسیچ | بهرام چهارم |
زمینه
ویرایشدر سال ۳۹۵ میلادی هونها به رهبری باسیچ و کورسیچ از رود دن عبور کرده و با حرکت به سوی جنوبشرق، از قفقاز گذشتند. در ابتدا، هونها به مناطق رومی سوفن، ارمنستان بیزانس، بینالنهرین و سوریه حمله کرده و رعایای رومی را اسیر و به بردگی گرفتند.[۱] سپس هونها قلعه رومی زیاتا را محاصره کرده و آن را سوزاندند و ساکنان آن را یا کشتند یا به بردگی گرفتند.[۱] پس از رویدادها، این دو گروه به سمت ایران حرکت کردند.[۲][۳]
رویارویی با ایران
ویرایشباسیچ و کورسیچ دو گروه را به پایین فرات هدایت کرده و تیسفون پایتخت ساسانیان را در معرض خطر قرار دادند. هونها با شنیدن اینکه سپاه ساسانی شروع به لشکرکشی برعلیه آنها کرده، دست به عقب نشینی زدند.[۲] با این حال، یک گروه از هونها با سپاه ساسانی درگیر شده و تعدادی از آنها کشته شدند.[۲] ساسانیان تقریباً تمام غنائم آنها را گرفته هجدههزار اسیر را آزاد کردند.[۲] گروهی دیگر از هونها با موفقیت از طریق گذرگاه دربند عقبنشینی کردند.[۴][۲]
فرجام
ویرایشسالها بعد، یزدگرد یکم، اسیران رومی را که توسط هونها به اسارت گرفته شده بودند، به روم بازگرداند.[۵]
منابع
ویرایش- Greatrex, G.; Greatrex, M. (1999). "The Hunnic Invasion of the East of 395 and the Fortress of Ziatha". Byzantion. Peeters Publishers. 69 (1): 65–75. JSTOR 44172154.
- Maenchen-Helfen, Otto J. (1973). Knight, Max (ed.). The World of the Huns Studies in Their History and Culture. University of California Press. p. 54. ISBN 978-0-520-35720-4.
- Schottky, Martin (2012). "Huns". Encyclopaedia Iranica.
- Sinor, Denis (1990). "The Hun Period". The Cambridge history of early Inner Asia (1. ed.). Cambridge [u.a.]: Cambridge University Press. pp. 177, 183–184, 203. ISBN 978-0-521-24304-9.
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Greatrex & Greatrex 1999, p. 70.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Schottky 2012.
- ↑ Maenchen-Helfen 1973, p. 54.
- ↑ Sinor 1990, p. 177, 183-184, 203.
- ↑ Greatrex & Greatrex 1999, p. 72.