تله‌تئاتر (انگلیسی: Television play) به یک برنامه تلویزیونی گفته می‌شود که یک نمایش تئاتر را از تلویزیون پخش می‌کند. از دهه پنجاه میلادی در انگلستان پخش اولین تله تئاترها آغاز شد. تله تئاتر یا نمایش تلویزیونی به اثری گفته می‌شود که ضمن دربرداشتن ویژگی‌های اصیل و کلاسیک؛ یعنی داشتن متن (نمایشنامه)، گفتگو (دیالوگ)، عمل (بازی) و شخصیت (کارکترهای نمایشی) با بهره‌گیری از امکانات تکنیکی رسانه تلویزیون که شامل دوربین (نماها)، مونتاژ (تنوع و ترکیب نماها) و دکور (استودیو یا صحنه‌های طبیعی) است، در قالب نمایشی که با نیازها، ظرافت‌ها، خواست‌ها و قالب تلویزیون تنظیم شده، اجرا و ضبط می‌شود. این ساختار (که مختص تلویزیون است) باید منطبق با زبان و ویژگی‌های این رسانه تعریف شود، که غیر زنده بودن، دارای زمان تعریف شده و محدود، سریع، عمومی و تکنیکی بودن است.[۱]

تئاتری است که از طریق رسانه تلویزیون و با بهره‌گیری از قواعد و رمزهای فنی و هنری تلویزیونی بازنمایی می‌شود و بر چهار نوع است:

  1. تئاتر صحنه ای که عیناً در محل اجرا برای پخش از تلویزیون ضبط می‌شود.
  2. اجرای صحنه ای که بدون تغییر و دستکاری زیاد در استودیو ضبط می‌شود.
  3. اجرای تلویزیونی متن تئاتری که بر اساس ویژگی‌های رسانه تلویزیون تغییراتی در متن نمایشنامه و میزانسن ایجاد می‌شود. (تله پلی)
  4. اجراهایی که بر اساس تله پلی - متن نمایشی مختص تلویزیون شکل می‌گیرد.[۲]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. گل محمدی، محمود؛ (1393)؛ قواعد اجرای نمایش در تلویزیون؛ تهران، پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات
  2. لطفی، غلامحسین (1387)؛ تئاتر تلویزیونی در ایران؛ تهران؛ انتشارات سروش، ص 85