یکه‌سالاری تزاری

یکه‌سالاری تزاری یا استبداد تزاری (انگلیسی: Tsarist autocracy؛ روسی: царское самодержавие، ترانویسی tsarskoye samoderzhaviye)، که تزاریسم نیز نامیده می‌شود، شکلی از یکه‌سالاری (بعداً پادشاهی مطلقه) خاص دوک‌نشین بزرگ مسکو و کشورهای جانشین آن، روسیه تزاری و امپراتوری روسیه بود. در آن شکل از حکومت، تزار اصولاً دارای اقتدار و ثروت بود، با قدرتی بیشتر از پادشاهان مشروطه که توسط یک مرجع قانونگذاری تعدیل می‌شد، و همچنین اقتدار مذهبی بیشتری نسبت به پادشاهان غربی داشت. این نهاد در زمان ایوان سوم (۱۴۶۲–۱۵۰۵) ایجاد شد و پس از انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷ لغو شد.

جستارهای وابسته

• ملکه-در-پارلمان
• توشیح ملوکانه

یادداشت‌ها

a ^{^} همان‌طور که در این انتشارات استفاده می‌شود.

b ^{^} The existing literature pairs the words Russian, tsarist, Muscovite and imperial with despotism, absolutism and autocracy in all possible combinations, rarely giving clear definitions. Tsarist can be indeed applicable to the entire period (see also historical usage of the term "tsar"), but Muscovite is applicable only to the period of the Grand Duchy of Moscow, which was replaced by tsardom of Russia, a period for which the words imperial and Russian are applicable. Further, we can look at Muscovite despotism as a precursor for the tsarist absolutism, however, the very use of the word despotism has problems (see following note). Finally, care should be taken with the term autocracy: today, autocrat is usually seen as synonymous with despot, tyrant and/or dictator, though each of these terms originally had a separate and distinct meaning. Overall, out of the available terms, "tsarist autocracy" is the one which seems most correct for the entire period discussed, but it is worth keeping in mind that there are no ideal type, and that the Russian political system evolved through time.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tsarist autocracy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.