بید در شاهنامه نام سردار ِشاه مازندران است. وی دیوی بود که به نگهبانی از زندان کاووس گُمارده شده بود و بدست رستم کشته شد.

بید (دیو)
اطلاعات کلی
نامبید
منصبسردار
خانوادهدیو
مکانمازندران شاهنامه

در سنسکریت از ربشه veda به معنی دانستن و علم است.[۱]

فردوسی در بیت زیر، از بید، چنین یاد کرده‌است:

نمایی مرا جای دیو سپیدهمان جای پولادغندی و بید[۲]

جستارهای وابسته

ویرایش

پانویس

ویرایش
  1. برهان قاطع، ۱۳۶۲
  2. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۴۶

منابع

ویرایش
  • شاهنامهٔ فردوسی
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)
  • گلی، احمد. (1386). «دیوان در شاهنامه»، مجله زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان، سال پنجم، شماره هشتم، ص166.