بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
غزلی با مطلع «بیا و کشتی ما در شط شراب انداز»، غزل شمارهٔ ۲۶۳ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
بیا و کشتی ما | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[۱] | ||
شمار ابیات | ۸ | ||
بحر | مُجتَثّ مثمن مخبون محذوف مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
مفهوم و درونمایه
ویرایشوزن
ویرایشدر اجراها
ویرایشمحمدرضا شجریان در برنامهٔ شمارهٔ ۴۸ از مجموعهٔ گلهای تازه این غزل را در دستگاهِ چهارگاه اجرا کرده است.[۲] محسن نامجو نیز در «بگو بگو» ابیاتی از این غزل را خوانده است.
ترجمهها
ویرایشدر دیگر آثار هنری
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ حافظ، دیوان حافظ، ۱۷۸.
- ↑ دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۰.
منابع
ویرایش- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای شعر حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.