بنیسیو دل تورو
بنیسیو مونسراتی رافائل دل تورو سانچز (به اسپانیایی: Benicio Monserrate Rafael del Toro Sánchez) (زاده ۱۹ فوریهٔ ۱۹۶۷) که بیشتر با نام بنیسیو دل تورو شناخته می‌شود، تهیه‌کننده و هنرپیشه اهل پورتوریکو است. دل تورو برای بازی در نقش خاویر رودریگز در فیلم قاچاق جوایز گلدن گلوب، بفتا، جایزه انجمن بازیگران نمایش و اسکار را برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد به دست آورد.
بنیسیو دل تورو | |
|---|---|
.jpg) دل تورو در سال ۲۰۱۴ | |
| نام هنگام تولد | بنیسیو مونسراته رافائل دل تورو سانچز |
| زادهٔ | ۱۹ فوریهٔ ۱۹۶۷ (۵۷ سال) |
| ملیت | پورتوریکویی، اسپانیایی |
| پیشه(ها) | بازیگر، تهیه‌کننده |
| سالهای فعالیت | ۱۹۸۷–تاکنون |
| فرزندان | ۱ |
| جوایز | جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای ترافیک (۲۰۰۱) |
او سومین شهروند پورتوریکو است که موفق به دریافت جایزه اسکار شده است.
اوایل زندگی
ویرایشبنیسیو دل تورو فرزند دوم گوستاوو دل تورو و فاستا سانچز دل تورو در سن جرمن در جنوب غرب پورتوریکو زاده شد. پدر و مادر او هر دو وکلای صاحب نامی بودند که به سبب تعهد به جامعه خود مورد احترام و محبت اطرافیان قرار داشتند. پدر بنیسیو به «وکیل فقرا» معروف بود. عده زیادی از خانواده دل تورو در سیستم قضایی پورتوریکو مشغول به کار هستند.[۱] برادر بزرگتر بنیسیو، گوستاوو در نیویورک متخصص سرطان اطفال بود.[۲][۳] دل تورو، از طرف پدر و مادرش دارای اجداد کاتالان، باسک،[۴] ایتالیایی و سرخپوست است.[۵]
دل تورو که در کودکی به «بنی لاغرو» و «بنو» معروف بود، با تربیت کاتولیک بزرگ شد[۶][۷] و تحصیلاتش را مدرسه کاتولیک آکادمیو دل پرپتو سوکوررو در میرامار واقع در پورتوریکو آغاز کرد.
بنیسیو ۹ سال داشت که مادرش در اثر بیماری هپاتیت درگذشت.[۲] دل تورو در ۱۳ سالگی به همراه پدر و برادرش به مرکرزبرگ در پنسیلوانیا رفت. او دبیرستان را در مدرسه شبانه‌روزی آکادمی مرکرزبرگ گذراند.[۸] پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان دل تورو به توصیه پدرش عمل کرد و برای تحصیل در رشته بازرگانی به دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو رفت.[۸] در دانشگاه او به عنوان درس انتخابی، تئاتر را انتخاب کرد. موفقیت در این درس چنان برای او مهم و خوشایند بود که سبب شد دل تورو، دانشگاه را رها کرده و برای آموختن تئاتر نزد برخی بزرگ‌ترین آموزگاران تئاتر نظیر استلا آدلر و آرتور مندوزا در لوس آنجلس دوره ببیند.[۸]
بازیگری
ویرایشدل تورو بازیگری را با ایفای نقش‌های کوچک تلویزیونی در اواخر دهه هشتاد آغاز کرد. در سال ۱۹۸۷، او به عنوان یک کاراکتر زمینه در موزیک ویدئو لا ایسلا بونیتا (به اسپانیایی: La Isla Bonita) از مدونا ظاهر شد. دل تورو بازیگری در سینما را با فیلم سیرک پی وی و فیم جواز قتل از سری جیمز باند آغاز کرد.[۸] حرفه او در سینما با ماه چینی، کریستف کلمب:اکتشاف، پول برای هیچ، شنا با کوسه‌ها و بی‌باک ادامه یافت.
در ۱۹۹۵، دل تورو با بازی در نقش فرد فنستر در فیلم مظنونین همیشگی شاهد شتاب کردن ناگهانی حرفه‌اش بود.[۸] او با دریافت یک جایزه ایندیپندنت اسپیریت برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، توانست خود را به عنوان گزینه‌ای مناسب برای ایفای نقش‌های اصلی مطرح کند. پس از مظنونین همیشگی، دل تورو نقش‌های قابل توجهی در چند فیلم مستقل و نیز چند فیلم عمده استودیویی به دست آورد از جمله نقش گاسپار در فیلم مراسم تدفین و بنی دالمائو در فیلم بسکئت. بنی دالمائو برای او دومین جایزه ایندیپندنت اسپیریت را به ارمغان آورد. در سال ۱۹۹۶ او در فیلم هوادار با بازی رابرت دنیرو در نقش خوان پریمو یک بازیکن بیس بال ظاهر شد.
در سال ۱۹۹۸، دل تورو حدود هیجده کیلوگرم چاق شد تا در نقش دکتر گونزو یا اسکار زتا آکوستا در فیلم ترس و نفرت در لاس وگاس بازی کند.[۸] این فیلم بر مبنای رمان تحسین شده هانتر اس. تامپسون با همین نام با حال و هوایی سورئال توسط تری گیلیام کارگردانی شد. ترس و نفرت در لاس وگاس طی سالهای آینده هواداران خاص خود را به دست آورد. پس از یک وقفه دو ساله دل تورو در سال ۲۰۰۰ به سینما بازگشت تا با بازی در چهار فیلم معروف، با مخاطبانی در میان عموم مردم رو به رو شود. اولین فیلم او در این سال راه سلاح نام داشت که یک داستان جنایی داشت. این فیلم اولین تجربه کارگردانی کریستوفر مک کواری فیلم‌نامه‌نویس فیلم مظنونین همیشگی بود. چند ماه بعد او در میان بازیگران تراز اول فیلم جدید استیون سودربرگ به نام قاچاق جای داشت. این فیلم نگاه موشکافانه‌ای به مقوله قاچاق مواد مخدر در آمریکا داشت. دل تورو با ارائه بازی قابل توجهی در نقش خاویر رودریگز، یک پلیس مرزی مکزیکی توانست کل فیلم را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.[۸]
در سال ۲۰۰۱ عملکرد دل تورو موجب شد او نظر مثبت تمام منتقدان عمده را جلب کند. او برنده جایزه اسکار برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. به این ترتیب او چهارمین هنرپیشه زنده‌ای شد که برای ایفای کاراکتری برنده اسکار می‌شود که عمدتاً به یک زبان غیر از انگلیسی سخن می‌گوید. با این جایزه اسکار دل تورو پس از خوزه فرر و ریتا مورنو تبدیل به سومین بازیگر اهل پورتوریکوی برنده اسکار شد.[۸] او در سخنرانی پذیرش جایزه از مردم هر دو سوی مرز در آریزونا در آمریکا و سونورا در مکزیک تشکر کرد و جایزه خود را به آنها تقدیم کرد. نقش خاویر رودریگز برای او جایزه گلدن گلوب و جایزه انجمن بازیگران نمایش را هم به همراه داشت. قاچاق در گیشه هم بسیار موفق بود. به این ترتیب دل تورو برای اولین بار نفوذ واقعی هالیوود را در زندگی حرفه‌ای خود درک کرد. در حالی که ترافیک هنوز در سینماها به روی پرده بود دو فیلم دیگر با بازی دل تورو در اواخر سال۲۰۰۰ و اوایل سال ۲۰۰۰ اکران شدند. او نقش کوتاهی به عنوان دزد الماسی به نام فرانکی چهار انگشته در فیلمی کمدی از گای ریچی به عهده گرفت و در فیم تعهد به کارگردانی دوست قدیمی اش شان پن نقش سرخپوستی با عقب ماندگی ذهنی را بازی کرد.[۸]
دل تورو در سال ۲۰۰۳، در فیلم شکار با تامی لی جونز، و در درام ۲۱ گرم، با شان پن و نائومی واتس همبازی شد. ۲۱ گرم دومین جایزه اسکار برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای او به ارمغان آورد. پس از آن دل تورو در اقتباس سینمایی از رمان گرافیکی فرانک میلر به نام شهر گناه به کارگردانی رابرت رودریگز بازی کرد. اولین فیلم انگلیسی زبان کارگردان مشهور دانمارکی، سوزان بر فیلم بعدی دل تورو بود؛ دل تورو در چیزهایی که در آتش از دست می‌دهیم با هلی بری، الیسون لومن، و جان کارول لینچ همبازی بود.
در سال ۲۰۰۸، دل تورو برای به تصویر کشیدن چهره ارنستو چه گوارا در دوگانه چه جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره فیلم کن شد.[۹] در سخنرانی پذیرش فیلم، دل تورو جایزه را به چه گوارا و کارگردان فیلم استیون سودربرگ تقدیم کرد.[۱۰] دل تورو برای بازی در چه جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جوایز گویا را نیز به دست آورد.[۱۱] در مراسم اسکار سال ۲۰۰۹ شان پن به هنگام دریافت اسکار جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در فیلم میلک تعجب و ناامیدی خود را از اینکه دل تورو و فیلم چه هیچ جایزه یا نامزدی در جایزه اسکار آن سال ندارند ابراز کرد. پن به هنگام گرفتن جایزه گلدن گلوب و جایزه انجمن بازیگران نمایش برای فیلم میلک هم بر ارزش‌های دل تورو، استیون سودربرگ و فیلم چه تأکید کرد."[۱۲][۱۳]
در سال ۲۰۱۰، دل تورو در بازسازی فیلم کلاسیک مرد گرگ نما شرکت کرد.[۱۴]
در سال ۲۰۱۲، دل تورو به عنوان چهره کامپاری برای تقویم آن سال این کمپانی شرابسازی ایتالیایی برگزیده شد.[۱۵][۱۶]
زندگی خصوصی
ویرایشبنیسیو دل تورو، بر خلاف تصور رایج، نسبتی با کارگردان نامزد جایزه اسکار گیرمو دل تورو ندارد.
در سال ۲۰۱۰، دل تورو زندگی عاشقانه خود را "در برزخ " توصیف کرد. هنگامی که از او پرسیده شد که قصد سر و سامان گرفتن ندارد، او پاسخ داد: چرا؟ چرا همه می‌پرسند چرا من ازدواج نمی‌کنم؟ چرا باید ازدواج کرد؟ تا بشود طلاق گرفت؟ دل تورو در مصاحبه‌ای با روزنامه تایمز اشاره کرد که دوست ندارد آپارتمانش در وست هالیوود که خود آن را «غار خود» توصیف می‌کند، خود را به عرصه تاخت و تاز زن و بچه‌ها تبدیل شود.[۱۷]
بنیسیو دل تورو طی سالها با زنان مختلفی ارتباط داشته است، از جمله بازیگران والریا گولینو، کلر فورلانی، آلیشیا سیلورستون، کیارا ماسترویانی، هیتر گراهام و سارا فاستر.
در آوریل ۱۱، ۲۰۱۱، مسئول روابط عمومی دل تورو را اعلام کرد که دل تورو و کیمبرلی استوارت (دختر راد استوارت) در انتظار اولین فرزندشان هستند، اگر چه که رابطه‌ای بین این دو وجود ندارد.[۱۸] در تاریخ ۲۱ اوت ۲۰۱۱ استوارت دخترش، دلیله،[۱۹] را به دنیا آورد.[۱۸]
در نوامبر ۲۰۱۱، دولت اسپانیا به دلیل استعداد هنری دل تورو و اصالت اسپانیایی او، تابعیت این کشور را به او اهدا کرد.[۲۰]
فیلم‌شناسی
ویرایشفیلم
ویرایش| سال | عنوان | نقش | کارگردان | توضیحات |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۸۸ | سیرک پی وی | دوک | اولین حضور سینمایی | |
| ۱۹۸۹ | جواز قتل | داریو | ||
| ۱۹۹۱ | دونده هندی | میگل آگوئیلرا | ||
| ۱۹۹۲ | کریستف کلمب:اکتشاف | آلوارو هرنانا | ||
| ۱۹۹۳ | بی‌باک | منی رودریگو | ||
| گوی طلایی | باب | |||
| پول برای هیچ | دینو پالادینو | رامون منندز | ||
| ۱۹۹۴ | شنا با کوسه‌ها | رکس | ||
| ماه چینی | لامار دیکی | |||
| ۱۹۹۵ | مظنونین همیشگی | فرد فنستر | برایان سینگر | جایزه ایندیپندنت اسپیریت بهترین بازیگر نقش مکمل مرد |
| ۱۹۹۶ | خاکسپاری | گاسپار | ایبل فرارا | |
| فن | خوان پریمو | تونی اسکات | ||
| مرد کن | خودش | حضور افتخاری | ||
| باسکیت | بنی دالمائو | جولیان اشنابل | جایزه ایندیپندنت اسپیریت بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | |
| جوی‌راید | کارآگاه لوپز | |||
| ۱۹۹۷ | بار اضافه | وینسنت روخه | نامزد – جایزه آلما | |
| ۱۹۹۸ | ترس و نفرت در لاس وگاس | دکتر گونزا/ اسکار زتا آکوستا | ||
| ۲۰۰۰ | قاچاق | خاویر رودریگز | استیون سودربرگ | جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد
جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه بفتا برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد خرس نقره‌ای از جشنواره بین‌المللی فیلم برلین برای بهترین بازیگر نقش اول مرد انجمن منتقدان فیلم شیکاگو برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه شلوترودیس برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه حلقه منتقدان فیلم فلوریدا برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه حلقه منتقدان فیلم کانزاس سیتی برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه انجمن منتقدان فیلم لاس وگاس برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه انجمن ملی منتقدان فیلم برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه انجمن منتقدان فیلم آنلاین برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه انجمن بازیگران برای عملکرد برجسته توسط یک بازیگر مرد در نقش اصلی بازیگران برنده جایزه انجمن صنفی برای عملکرد برجسته بازیگران در تصویر حرکت سن دیگو جایزه انجمن منتقدان فیلم برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جنوب شرقی جایزه انجمن منتقدان فیلم برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه انجمن منتقدان فیلم تورنتو برای بهترین بازیگر نقش اول مرد جایزه حلقه منتقدان فیلم تورنتو برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه انجمن منتقدان فیلم فینیکس برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه ستلایت برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد |
| راه اسلحه | لنگبو | کریستوفر مک‌کوری | ||
| قاپ زنی | فرانکی چهار انگشته | گای ریچی | ||
| نان و گل سرخ | خودش | حضور افتخاری | ||
| ۲۰۰۱ | قول | توبی جی وادنا | نامزدجایزه آلما بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | |
| ۲۰۰۳ | ۲۱ گرم | جک جوردن | الخاندرو گونسالس اینیاریتو | جایزه ایندیپندنت اسپیریت- جایزه ممتاز ویژه
جایزه انجمن بین‌المللی سینه فیل برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جایزه فیلم منتقدین آیوا برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم ونیز- برنده جایزه تماشاگران جایزه انجمن منتقدان فیلم منطقه واشینگتن دی سی برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه انجمن منتقدان فیلم برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه بفتای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه انجمن منتقدان فیلم شیکاگو برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه انجمن منتقدان فیلم فینیکس برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه انجمن منتقدان فیلم لس آنجلس برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه ستلایت برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه انجمن بازیگران نمایش برای عملکرد برجسته توسط یک بازیگر نقش مکمل مرد نامزد – جایزه حلقه منتقدان فیلم ونکوور برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد |
| شکار | آرون هالم | ویلیام فریدکین | ||
| ۲۰۰۵ | شهر گناه | جک رافرتی | فرانک میلر، رابرت رودریگز |
نامزد – جایزه آلما برای بهترین بازیگر مرد |
| ۲۰۰۷ | چیزهایی که در آتش از دست دادیم | جری سانبورن | سوزانه بیر | |
| ۲۰۰۸ | چه | چه گوارا | استیون سودربرگ | جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن
جایزه گویا بهترین بازیگر نقش اول مرد نامزد – جایزه انجمن منتقدان فیلم برای بهترین بازیگر نقش اول مرد |
| ۲۰۱۰ | مرد گرگ‌نما | لاری تالبوت/ مرد گرگ‌نما | جو جانستون | همچنین تهیه‌کننده |
| یک جایی | خودش | سوفیا کوپولا | ||
| ۲۰۱۱ | اختلال: زندگی و موسیقی لی اسکراچ پری | راوی | ایتان هیگبی، آدام بهالا لاو | صدا |
| ۲۰۱۲ | وحشی‌ها | لادو | الیور استون | |
| ۷ روز در هاوانا | کارگردان | |||
| ۲۰۱۳ | جیمی پیکارد | جیمی پیکارد | ارنو دپلشن | |
| تور دنیای تاریک | تنلیر تیوان/ کلکسیونر | آلن تیلور | سکانس تیتراژ آخر | |
| ۲۰۱۴ | نگهبانان کهکشان | تنلیر تیوان/ کلکسیونر | جیمز گان | |
| خباثت ذاتی | پل توماس اندرسن | |||
| اسکوبار: بهشت گمشده | پابلو اسکوبار | آندریا دی استفانو | ||
| ۲۰۱۵ | یک روز عالی | مامبرو | فرناندو لئون د آرانوا | |
| سیکاریو | الخاندرو گیلیک | دنی ویلنوو | ||
| شازده کوچولو | صدا | |||
| ۲۰۱۷ | جنگ ستارگان: آخرین جدای | دی. جی | ||
| ۲۰۱۸ | انتقام‌جویان: جنگ ابدیت | تنلیر تیوان/ کلکسیونر | برادران روسو | |
| سیکاریو: روز سرباز | الخاندرو گیلیک | استفانو سولیما | ||
| ۲۰۱۹ | دورا و شهر گمشده طلایی | جیمز بابین | ||
| ۲۰۲۱ | حرکت ناگهانی ممنوع | رونالد روسو | استیون سودربرگ | |
| گزارش فرانسوی | موزس روزنتالر | وس اندرسن | ||
| TBA | خزنده |
فیلم کوتاه
ویرایش| سال | عنوان | نقش | توضیحات |
|---|---|---|---|
| ۱۹۹۵ | Submission | نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده | |
| ۲۰۰۵ | تریلر بازسازی فیلم کالیگولای گور ویدال | Naevius Sutorius Macro | پنج دقیقه |
| ۲۰۰۵ | That's So New York | خودش | سه دقیقه |
تلویزیون
ویرایش| سال | عنوان | نقش | توضیحات |
|---|---|---|---|
| ۱۹۸۷ | Miami Vice | پیتو | قسمت: Everybody's in Showbiz |
| ۱۹۸۷ | Private Eye | قسمت: Blue Movie | |
| ۱۹۹۰ | Drug Wars: The Camarena Story | رافائل کارو کوئینترو | تمام قسمت‌ها |
| ۱۹۹۴ | Tales from the Crypt | بیل | قسمت:Bribe |
| ۱۹۹۵ | Fallen Angels | پاکو | قسمت: Good Housekeeping |
| ۲۰۰۸ | Todos Contra Juan | خودش | قسمت: Juan & La Critica |
جوایز و افتخارات
ویرایش| سال | اثر نامزدشده | دسته | نتیجه | منبع |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۰۱ | قاچاق | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | برنده | [۲۱] |
| ۲۰۰۴ | ۲۱ گرم | نامزدشده | [۲۲] |
| سال | اثر نامزدشده | دسته | نتیجه | منبع |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۰۱ | قاچاق | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | برنده |
| سال | اثر نامزدشده | دسته | نتیجه | منبع |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۰۱ | قاچاق | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | برنده | [۲۳] |
| ۲۰۰۴ | ۲۱ گرم | بهترین بازیگر نقش اول مرد | نامزدشده | [۲۴] |
| ۲۰۱۶ | سیکاریو | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | نامزدشده | [۲۵] |
| سال | اثر نامزدشده | دسته | نتیجه | منبع |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۰۸ | چه | جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن | برنده | [۲۶] |
| ۲۰۱۲ | ۷ روز در هاوانا | نوعی نگاه | نامزدشده | [۲۷] |
| سال | اثر نامزدشده | دسته | نتیجه | منبع |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۰۱ | قاچاق | خرس نقره‌ای برای بهترین بازیگر مرد | برنده | [۲۸] |
منابع
ویرایش- ↑ Benicio DEL Toro Biography (1967-)
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ 'Dammit, this guy is cool' - گاردین - published 2008-11-29, retrieved 2009-06-29.
- ↑ «Mount Sinai Faculty Practice Associates - Gustavo Del Toro». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۲.
- ↑ Benicio del toro gets Spanish citizenship.
- ↑ Benicio del Toro Interview, Only available in Spanish. He says, "Yo tengo Sangre Española, Italiana y Americana", which means, I have Spanish, Italian, and American blood
- ↑ Feature - Features - Benicio Del Toro's "Let's Have Some Fun, Okay?" Page - Portland Mercury
- ↑ Mike Sager (2005-04-01). "Toro, Benicio Del". Esquire. Archived from the original on 29 July 2012. Retrieved 2010-10-12.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ ۸٫۵ ۸٫۶ ۸٫۷ ۸٫۸ Stated in interview on Inside the Actors Studio
- ↑ Associated Press (۲۰۰۸-۰۵-۲۵). "Benicio del Toro gana premio a mejor actor en Cannes" (به اسپانیایی). Primera Hora. Archived from the original on 8 December 2008. Retrieved 2008-05-25.
- ↑ Hernandez, Eugene (May 25, 2008). "Laurent Cantent's The Class Wins the Palme d'Or". indieWIRE. Archived from the original on 24 October 2008. Retrieved 2008-05-25.
{{cite news}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ Rolfe, Pamela (February 1, 2009). "Camino Leads Goya Awards with Six Nods". Hollywood Reporter. Archived from the original on 5 February 2009. Retrieved 2009-02-01.
- ↑ "Penn Surprised over Toro's Absence from Nominations List". The Hindu. February 8, 2009. Archived from the original on 4 July 2009. Retrieved 2009-02-14.
- ↑ Olsen, Mark (December 11, 2008). "Benicio Del Toro leads the charge for Che". Los Angeles Times.
- ↑ "Benicio Del Toro Talks The Wolfman". DreadCentral.
- ↑ Rosario, Mariela (30 September 2010). "Benicio del Toro Named Face of 2011 Campari Calendar". Latina. Retrieved 13 April 2011.
- ↑ Badiali, Alessandro (22 October 2010). "Guests in frenzy for the Puerto Rican actor, star of the Campari Calendar 2011". Vogue. Archived from the original on 1 October 2011. Retrieved 13 April 2011.
- ↑ Daily Mail Reporter (12 April 2011). "What will Rod Stewart say? Daughter Kimberly is pregnant after secret fling with Benicio del Toro". دیلی میل. لندن، UK. Retrieved 12 April 2011.
- ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ "Kimberly Stewart Gives Birth to Baby Girl!". Us Weekly. 21 August 2011. Retrieved 21 August 2011.
- ↑ Finlayson, Ariana (December 4, 2011). "First Pic: Meet Kimberly Stewart's Daughter, Delilah, 3 Months". Us Weekly. Retrieved 21 December 2011.
- ↑ Puente, Maria (November 4, 2011). "Oscar winner Benicio del Toro, singer Ricky Martin become Spanish citizens". USA Today. Retrieved November 8, 2011.
- ↑ "2001 | Oscars.org | Academy of Motion Picture Arts and Sciences". oscars.org. Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Archived from the original on July 9, 2020. Retrieved July 12, 2020.
- ↑ "2004 | Oscars.org | Academy of Motion Picture Arts and Sciences". oscars.org. Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Archived from the original on July 9, 2020. Retrieved July 12, 2020.
- ↑ "2001 | Actor in a Supporting Role in 2001". bafta.org. British Academy of Film and Television Arts. Archived from the original on April 1, 2019. Retrieved July 12, 2020.
- ↑ "2004 | Actor in a Leading Role in 2004". bafta.org. British Academy of Film and Television Arts. Archived from the original on February 19, 2020. Retrieved July 12, 2020.
- ↑ "Film in 2016". bafta.org. British Academy of Film and Television Arts. Archived from the original on June 11, 2020. Retrieved July 12, 2020.
- ↑ "61st Cannes Film Festival Winners". Cannes Film Festival. Archived from the original on June 20, 2018. Retrieved July 12, 2020.
- ↑ "2012 Official Selection". Cannes Film Festival. Archived from the original on December 31, 2013. Retrieved July 12, 2020.
- ↑ "Prizes & Honours 2001". berlinale.de. Berlin International Film Festival. Archived from the original on February 29, 2020. Retrieved July 12, 2020.
پیوند به بیرون
ویرایش