بمل
بِمُل (به فرانسوی: bémol) (به انگلیسی: flat) یکی از علامت های تغییردهنده (accedentals) است.
بمل مثلِ دیگر علائمِ تغییر دهنده این این امکان را میدهد که صدایِ نت را تغییر دهیم بدونِ اینکه نامِ نت تغییر کند. (منظور از نامِ نت، جایِ نت روی حامل است) در نتیجه تغییری که با علامتِ بمل ایجاد میشود یک تغییرِ کروماتیک (هم نام) است. به بیانِ دیگر با استفاده از علامتِ بمل صدای نت را نیم پردهِ کروماتیک پایین می آوریم.
این علامت صدای نُت را نیم‌پرده پایین می‌آورد. به‌عبارت‌دیگر، صدای نُت را نیم‌پرده بم می‌کند. بِمُل در تقابل با دیِز است.[۱] یعنی با علامتِ دیز (#) صدای نت را نیم پردهِ کروماتیک بالا میبریم.
گام‌های بمل‌دار
ویرایشاگر عمل پایین‌آوردن نت چهارم با نیم‌پرده (بمل کردنِ سی) را تا پیداشدن هفت بمل ادامه دهیم، گام‌های بمل‌دار: فا، سی بمل، لا بمل، رِ بمل، سُل بمل، دو بمل بزرگ، و به‌ترتیب بمل‌ها سی، می، لا، رِ، سُل، دو، فا، پیدا می‌شوند.
در گام دو ماژور، فاصلهٔ میان نت‌های «دو» تا «رِ بمل»، یعنی از C تا ♭D را دوم کوچک می‌گویند که معادل نیم‌پرده است.[۲]
در برابر دیِز و بمل، سُری و کُرُن نیز برای یک‌چهارم پرده‌ها در موسیقی است که بیشتر برای نت‌نویسی سازهای زهی استفاده میشود.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ فرهنگ فارسی معین، سرواژهٔ بمل
- ↑ گفتگوی هارمونیک
 | این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |