بمب ای۱۲۰
بمب ای۱۲۰ نوعی بمب خوشه‌ای توسعه یافته برای انتشار یک سلاح میکروبی مایع بود. این بمب توسط آمریکا در اوایل دهه ۱۹۶۰ توسعه داده شد.[۱]
تاریخچه
ویرایشبمب ای۱۲۰ یکی از چندین سلاح بیولوژیکی بود که آمریکا پیش از ترک برنامه جنگ با حملات بیولوژیکی خود در ۱۹۶۹-۱۹۷۰ توسعه داده بود.[۲] در این بمب از Schu S-۴ که نوعی باکتری تولارمی مقاوم در برابر استرپتومایسین است به عنوان عامل UL استفاده شد.[۳]
مشخصات
ویرایشبمب ای۱۲۰ به شکل کروی با قطر ۱۱/۴ سانتی‌متر و برای نگهداری ۰/۱ کیلوگرم سلاح میکروبی مایع طراحی شده بود. بسیار شبیه به بمب ام۱۳۹ شکل بیرونی ای۱۲۰ "پره" مانند بود. عملکرد پره بر روی بمب به گونه‌ای بود که در هنگام سقوط، آنرا می‌چرخاند. در نتیجه در هنگام برخورد، در حالی که عامل از یک نازل پاشیده می‌شد قطعات بمب، خرد شده و به اطراف پخش می‌شدند.[۲]
پانویس
ویرایش- ↑ Countermeasures, Chapter 6 - An Overview of Emerging Missile State Countermeasures, p. 14, accessed November 12, 2008.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Eitzen, Edward M. Medical Aspects of Chemical and Biological Warfare بایگانی‌شده در ۲۶ اوت ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine: Chapter 20 - Use of Biological Weapons, (PDF بایگانی‌شده در ۲۵ مارس ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine: p. 6), موسسه بوردن, Textbooks of Military Medicine, PDF via پایگاه نیروی هوایی ماکسول, accessed November 12, 2008.
- ↑ Pike, John E. "Tularemia" Globalsecurity.org, accessed November 12, 2008.
منابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «E120 bomblet». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۶.
 | این یک مقالهٔ خرد جنگی در تاریخ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |