بانک انگلستان
بانک مرکزی بریتانیا
بانک انگلستان (به انگلیسی: Bank of England) نام بانک مرکزی بریتانیا در کشور پادشاهی متحده است که به عنوان الگویی برای بانک‌های مرکزی امروزی محسوب می‌شود. این بانک در سال ۱۶۹۴ تأسیس شد و دومین بانک مرکزی قدیمی جهان پس از بانک مرکزی سوئد و هشتمین بانک قدیمی جهان است. این بانک به عنوان بانک دولتی پادشاهی انگلستان تأسیس شد ولی به عنوان بانک دولت پادشاهی متحد فعالیت نمود. این بانک از ابتدای تأسیس تا ملی شدن در سال ۱۹۴۶ به صورت خصوصی و توسط سهامداران اداره می‌شده‌است.
 | |
| مقرها | خیابان تردنیدل لندن, EC2 انگلستان |
|---|---|
| مختصات | ۵۱°۳۰′۵۱″شمالی ۰°۰۵′۱۸″غربی / ۵۱٫۵۱۴۰۶°شمالی ۰٫۰۸۸۳۹°غربی |
| بنیان‌گذاری‌شده | ۲۷ ژوئیه ۱۶۹۴ |
| رئیس | اندرو بیلی |
| بانک مرکزی | پادشاهی متحده |
| واحد پول | پوند استرلینگ GBP (ایزو ۴۲۱۷) |
| ذخایر | £408,492,000,000[۱] |
| نسبت نقدینگی | نسبت نقدینگی |
| نرخ بانکی | 0.25%[۲] |
| Interest rate target | 0.5% |
| Interest on reserves | 0.25% |
| Interest paid on excess reserves? | بلی، از زمان شروع تسهیل کمی در سال ۲۰۰۹ |
| وبگاه | www |
منابع
ویرایش- ↑ Bank of England (10 June 2015). "Bank of England Annual Report 2015" (PDF). Bank of England | Publications. Retrieved 10 March 2016.
- ↑ Bank of England (4 August 2016). "Bank of England cuts Bank Rate to 0.25% and introduces a package of measures designed to provide additional monetary stimulus". Retrieved 4 August 2016.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bank of England». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۶.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بانک انگلستان موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد علم اقتصاد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |