بالاگریوه

با ایل بالاگریوه اشتباه نشود.

بالاگِریوِه منطقه‌ای در جنوب استان لرستان ، جنوب استان ایلام و شمال استان خوزستان کنونی است که وسعت آن از غرب تا کبیر کوه و از جنوب تا بخش الوارگرمسیری است. بالاگریوه سکونتگاه ایلات و طوایفی از قبیل، میر، دریکوند، زینی وند، رشنو، پاپی، رومیانی، دیناروند، جودکی، قلاوند، ساکی و کوشکی است.

تاریخ

پیش از طوایف میر، جودکی و قلاوند و تا دوره حکومت قاجارها منطقه بالاگریوه جزئی از سکونتگاه طایفه ساکی بود. سکوندها مهمترین ایل‌ لرستان بودند که در شکل‌گیری حکومت زندیان به کریم‌خان زند کمک کرده و همراه وی به شیراز رفتند اما پس از انقراض سلسله زندیه به لرستان برگشتند.

پس از بازگشت سکوند ها از شیراز، این ایل علیه ساکی‌ها برای تصرف منطقه بالاگریوه به نبرد پرداخت که نتیجه آن کشته شدن حسین‌خان ساکی رئیس طایفه ساکی و تصرف بالاگریوه توسط ایل سکوند بود. پس از این شکست ساکی‌ها در لرستان و خوزستان پراکنده شده و به عنوان یکی از طوایف سکوند درآمدند. و بعد چند سال میر ها از مرکز لرستان به منطقه بالاگریوه حمله کردند و آنجا را تصرف کردند و بر آنجا حکومت کردند و دیگر کسی نتوانست آنجا را تصرف کند