باشگاه فوتبال کازاله
باشگاه فوتبال کازاله ای.اس.دی. (به ایتالیایی: A.S.D. Casale Foot Ball Club) (A.S. Casale Calcio سابق) یک باشگاه فوتبال ایتالیایی است که در کازاله مونفراتو، پیه‌مونته واقع شده‌است. این باشگاه در سری دی بازی می‌کند.
| نام کامل | Associazione Sportiva Dilettantistica Casale Foot Ball Club | ||
|---|---|---|---|
| لقب(ها) | Nerostellati (سیاهان ستاره‌دار) | ||
| تاریخ بنیان‌گذاری | ۱۹۰۹ | ||
| زمینِ بازی | ورزشگاه کریسمس پاللی، کازاله مونفراتو، ایتالیا | ||
| گنجایش | ۴٬۰۰۰ | ||
| مدیرعامل | جوزف کوپو | ||
| سرمربی | جاکومو مودیکا | ||
| لیگ | سری دی | ||
| ۲۲–۲۰۲۱ | سری دی، سوم | ||
|
| |||
نام مستعار تیم nerostellati ("سیاهان ستاره دار") است که به رنگ سیاه تیم با ستاره سفید روی سینه اشاره دارد.[۱]
تاریخچه
ویرایشزمانی که باشگاه در سال ۱۹۰۹ تأسیس شد، کازاله در مرکز جغرافیایی جنبش جدید فوتبال در ایتالیا قرار داشت. جنوآ، پرو ورچلی، میلان، تورینو و یوونتوس همگی باشگاه‌های پیشرو در سیستم لیگ فوتبال ایتالیا بودند و کازاله به زودی به تعداد آنها پیوست.[۲]
در ماه مهٔ ۱۹۱۳ کازاله اولین باشگاه ایتالیایی بود که توانست یک تیم حرفه‌ای انگلیسی را با نتیجهٔ ردینگ ۲–۱شکست دهد.[۳] ردینگ تمام بازی‌های دیگر این تور را برد و جنوآ، میلان، پرو ورچلی و حتی تیم ملی ایتالیا را شکست داد.
در فصل بعد، کازاله اولین و تنها عنوان ملی خود را به دست آورد.[۴] سپس فوتبال ایتالیا به‌صورت منطقه‌ای سازماندهی شد و مسابقات قهرمانی کشور به سه مرحله تقسیم شد. کازاله در صدر بخش لیگوریا-پیمونتز قرار گرفت و همراه با جنوآ رتبه دوم، به رقابت در یک بخش متشکل از تیم‌های برتر شمالی پرداخت که بقیه اینتر میلان، یوونتوس، ویچنزا و ورونا هستند. پس از پیروزی در آن بخش، کازاله قهرمان مرکزی-جنوبی لاتزیو را ۷–۱، ۰–۲ در فینال دو بازی شکست داد.[۵][۶]
پس از جنگ جهانی اول، کازاله به‌مدت چند دهه در لیگ برتر باقی ماند و نماینده مهد فوتبال اولیه ایتالیا بود.[۷]
با توسعه حرفه‌ای، کازاله به تدریج به دسته‌های پایین‌تر سقوط کرد، سال ۱۹۳۴ آخرین سال حضور آنها در سری آ بود.[۸] این باشگاه بعداً پس از مشکلات مالی دو بار در سال‌های ۱۹۹۳ و ۲۰۱۳ بازسازی شد. در سال ۲۰۱۳، نام فعلی Casale Foot Ball Club را گرفت.[۹]
رقابت شدیدی بین طرفداران کازاله و آلساندریا وجود دارد.
بازیکنان سرشناس
ویرایشپنج بازیکنی که در تیم برندهٔ اسکودتو ۱۴–۱۹۱۳ ظاهر شدند در تیم ملی ایتالیا بازی کردند و همگی اولین بازی‌های بین‌المللی خود را بین سال‌های ۱۹۱۲ و ۱۹۱۴ انجام دادند:[۱۰]
با این حال، یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های کازاله، مدافع کناری اومبرتو کالیجاریس بود که دوران حرفه‌ای او در باشگاه از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۸ ادامه داشت.[۱۱] در طول دورهٔ حضورش با تیم نروستلاتی، او ۱۷ بازی برای تیم ملی فوتبال ایتالیا انجام داد، که در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۲۴ شرکت کرد و مدال برنز بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۲۸ را پیش از ترک کازاله به یوونتوس برنده شد.[۱۲][۱۳][۱۴] مجموع ۵۹ بازی ملی او برای حدود ۴۰ سال به‌عنوان یک رکورد باقی ماند.[۱۵]
ارالدو مونزجلیو که بعداً در موارد متعددی از جمله جام‌های جهانی ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ نماینده ایتالیا بود، اولین بازی خود در سری آ را با کازاله در فصل ۲۴–۱۹۲۳ انجام داد. با این حال، فصل بعد، به بولونیا نقل مکان کرد.[۱۶]
افتخارات
ویرایشعنوانهای ملی
ویرایش- قهرمانی: ۱۴–۱۹۱۳
- قهرمانی: ۳۰–۱۹۲۹
- قهرمانی: ۹۹–۱۹۹۸
عنوان‌های فرعی
ویرایش- قهرمانی: ۳۸–۱۹۳۷
- قهرمانی: ۸۹–۱۹۸۸
- قهرمانی: ۷۴–۱۹۷۳، ۸۶–۱۹۸۵
- ارتقاء: ۰۴–۲۰۰۳
منابع
ویرایش- ↑ "Casale ha celebrato i 110 anni a tinte nerostellate". La Stampa (به ایتالیایی). 2019-12-23. Retrieved 2023-01-09.
- ↑ Redazione (۲۰۱۵-۱۱-۰۹). «Amarcord: il leggendario scudetto del Casale». Media Politika Settimanale online informazione politica (به ایتالیایی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ «Il Calcio a Casale M.to». web.archive.org. ۲۰۰۶-۰۴-۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ آوریل ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ «Il Calcio a Casale M.to». web.archive.org. ۲۰۰۶-۰۴-۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ آوریل ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ Redazione (۲۰۱۵-۱۱-۰۹). «Amarcord: il leggendario scudetto del Casale». Media Politika Settimanale online informazione politica (به ایتالیایی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ «Il Calcio a Casale M.to». web.archive.org. ۲۰۰۶-۰۴-۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ آوریل ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ Redazione (۲۰۱۵-۱۱-۰۹). «Amarcord: il leggendario scudetto del Casale». Media Politika Settimanale online informazione politica (به ایتالیایی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ «Il Calcio a Casale M.to». web.archive.org. ۲۰۰۶-۰۴-۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ آوریل ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ «Casale FBC - Club | Sito Ufficiale». www.casalefbc.it. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ «Forza Azzurri Statistics, Clubs: Profiles C-E». forza_azzurri.homestead.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ «Caligaris Umberto». web.archive.org. ۲۰۱۳-۰۶-۳۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ «Caligaris Umberto». web.archive.org. ۲۰۱۳-۰۶-۳۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ FIGC (2020-08-05). "Convocazioni e presenze in campo". Federazione Italiana Giuoco Calcio (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-09.
- ↑ «Treccani - La cultura italiana | Treccani, il portale del sapere». www.treccani.it. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ «Treccani - La cultura italiana | Treccani, il portale del sapere». www.treccani.it. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ «Monzeglio Eraldo». web.archive.org. ۲۰۱۶-۰۳-۰۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.