باد بالارو

باد فراشیب ناشی از گرمایش محلی در سطوح شیب‌دار در شرایط هوای خوب

باد بالارو[۱] (به انگلیسی: Anabatic wind) بادی محلی است که ناشی از وزش هوا طی روز از نقاط پست به ارتفاعات. دامنه‌های کوه بواسطه نور خورشید گرم می‌شوند، هوای فوقانی به صورت جریانی عمودی صعود می‌کند، و هوای باد بالارو به داخل حرکت می‌کند تا جای آن را بگیرد.

به تعریفی دیگر، باد بالارو باد فراشیب upslope ناشی از گرمایش محلی در سطوح شیب‌دار در شرایط هوای خوب است.[۲] به باد بالارو، باد فرارو هم گفته شده‌است.

باد پایین‌رو katabatic در مقابل باد بالارو قرار دارد.

منابع

ویرایش
  1. «باد بالارو» [علوم جَوّ] هم‌ارزِ «anabatic wind»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر پنجم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ باد بالارو)
  2. واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان سال ۱۳۸۹ (مجموع هشت دفتر فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان)