اینترلوکین ۱۷

اینترلوکین ۱۷C
اینترلوکین ۱۷C
شناساگرها
نماد	IL17C
نمادهای دیگر	, CX2
آنتره	271989
HUGO	5983
میراث مندلی در انسان	604628
RefSeq	NP_037410
یونی‌پروت	Q9P0M4
اطلاعات دیگر
جایگاه	Chr. 16 q24

اینترلوکین ۱۷B
اینترلوکین ۱۷B
شناساگرها
نماد	IL17B
نمادهای دیگر	ZCOTO7
آنتره	27190
HUGO	5982
میراث مندلی در انسان	604627
RefSeq	NP_055258
یونی‌پروت	Q9UHF5
اطلاعات دیگر
جایگاه	Chr. 5 q32-34

اینترلوکین ۱۷A
اینترلوکین ۱۷A
شناساگرها
نماد	IL17A
نمادهای دیگر	IL17, CTLA8
آنتره	3605
HUGO	5981
میراث مندلی در انسان	603149
RefSeq	NP_002181
یونی‌پروت	Q16552
اطلاعات دیگر
جایگاه	Chr. 6 p12

اینترلوکین ۱۷A (به انگلیسی: Interleukin 17A)، (به اختصار: IL-17 یا IL-17A) در اصل به عنوان یک رونویسی از یک دورگه‌به سلول-T جوندگان است که توسط Rouvier و همکاران در سال ۱۹۹۳ میلادی شناخته شده است، و عضو مؤسس یک گروه از سیتوکین‌ها به نام خانواده IL-۱۷ می‌باشد. به عنوان CTLA8 شناخته شده در جوندگان، IL-17 همسانی بالا به IL-17 ویروسی کد گذاری شده توسط قالب خواندن باز از T-lymphotropic rhadinovirus ویروس‌هرپس saimiri را نشان می‌دهد.^[۲]

اینترلوکین ۱۷D
شناساگرها
نماد	IL17D
آنتره	53342
HUGO	5984
میراث مندلی در انسان	607587
RefSeq	NP_612141
یونی‌پروت	Q8TAD2
اطلاعات دیگر
جایگاه	Chr. 13 q11

اینترلوکین ۱۷E
شناساگرها
نماد	IL17E
نمادهای دیگر	IL-25
آنتره	64806
HUGO	13765
میراث مندلی در انسان	605658
RefSeq	NP_073626
یونی‌پروت	Q9H293
اطلاعات دیگر
جایگاه	Chr. 14 q11.2

اینترلوکین ۱۷F
ساختار کریستالوگرافی از IL-17f انسانی dimeric.^[۱]
شناساگرها
نماد	IL17F
نمادهای دیگر	ML-1
آنتره	112744
HUGO	16404
میراث مندلی در انسان	606496
ساختار PDB	1JPY
RefSeq	NP_443104
یونی‌پروت	Q96PD4
اطلاعات دیگر
جایگاه	Chr. 6 p12

پانویس

↑ پی‌دی‌بی 1JPY; Hymowitz SG, Filvaroff EH, Yin JP, Lee J, Cai L, Risser P, Maruoka M, Mao W, Foster J, Kelley RF, Pan G, Gurney AL, de Vos AM, Starovasnik MA (October 2001). "IL-17s adopt a cystine knot fold: structure and activity of a novel cytokine, IL-17F, and implications for receptor binding". EMBO J. 20 (19): 5332–41. doi:10.1093/emboj/20.19.5332. PMC 125646. PMID 11574464.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
↑ Rouvier E, Luciani MF, Mattéi MG, Denizot F, Golstein P (1993). "CTLA-8, cloned from an activated T cell, bearing AU-rich messenger RNA instability sequences, and homologous to a herpesvirus saimiri gene". Journal of Immunology. 150 (12): 5445–56. PMID 8390535.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

منابع

مقالهٔ «Interleukin 17» در ویکی‌پدیای انگلیسی

[pmid11574464-1] پی‌دی‌بی 1JPY; Hymowitz SG, Filvaroff EH, Yin JP, Lee J, Cai L, Risser P, Maruoka M, Mao W, Foster J, Kelley RF, Pan G, Gurney AL, de Vos AM, Starovasnik MA (October 2001). "IL-17s adopt a cystine knot fold: structure and activity of a novel cytokine, IL-17F, and implications for receptor binding". EMBO J. 20 (19): 5332–41. doi:10.1093/emboj/20.19.5332. PMC 125646. PMID 11574464.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

[pmid8390535-2] Rouvier E, Luciani MF, Mattéi MG, Denizot F, Golstein P (1993). "CTLA-8, cloned from an activated T cell, bearing AU-rich messenger RNA instability sequences, and homologous to a herpesvirus saimiri gene". Journal of Immunology. 150 (12): 5445–56. PMID 8390535.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

[۲]

[۱]