ایشمکاراب

ایشمکاراب (Išmekarab) یا ایشنیکاراب (Išnikarab) یکی از خدایان بین‌النهرینی عدالت بود.

شخصیت

ایشمکاراب خداییان عدالت بود که در جایگاه یک داور الهی توصیف می‌شد و در موردهایی در دستورهای قانونی فرا خوانده می‌شد. در این نقش و نیز در نقش خداییان سوگند، ایشمکاراب می‌توانست با شمش در ارتباط باشد.

جنسیت

میلاد جهانگیرفر خاطرنشان می‌کند جنسیت ایشمکاراب نامشخص است و در بین محققان در مورد این موضوع اتفاق نظر وجود ندارد.

ویلفرد جی. لمبرت این دیدگاه را که ایشمکاراب مونث بود، «متداول اما بی‌اساس» توصیف می‌کند.

پرستش

ایشمکاراب برای اولین بار به عنوان عضوی از یک گروه آشوری از خداییانِ داور گواهی می‌شود که در لوحی از کانش، رونوشتی از کتیبه اریشوم یکم، نامشان ذکر شده است.

در عیلام

ایشمکاراب در یک مقطع زمانی نامشخص (احتمالا دوره بابلی باستان) به عیلام معرفی شد.

ارتباط پسین

یک نظریهٔ به خوبی تثبیت‌شده، گروه عیلامی اینشوشینک، لاگامال و ایشم-کاراب را با باور متاخر زرتشتیان مرتبط می‌کند که ارواح پس از مرگ توسط مهر، سروش و رشن قضاوت می‌شوند. با این حال، این دیدگاه به طور عمومی پذیرفته نشده و به این نکته اشاره شده است در حالی که نام هم سروش و هم ایشمکاراب از نظر ریشه‌شناسی با شنیدن مرتبط است، ماهیت رشنو و لاگامال به نظر نمی‌رسد که مشابه باشند. ناتان واسرمن به علاوه این پرسش را مطرح می‌کند که آیا این سه خدا را می‌توان دقیقاً مانند داوران زرتشتی، یک سه‌گانه در نظر گرفت.

منابع

• Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
• De Graef, Katrien (2018). "The Seal of an Official or an Official Seal? The Use of Court Seals in Old Babylonian Susa and Haft Tepe" (PDF). Journal of the American Oriental Society. American Oriental Society. 138 (1). doi:10.7817/jameroriesoci.138.1.0121. ISSN 0003-0279.
• George, Andrew R. (1993). House most high: the temples of ancient Mesopotamia. Winona Lake: Eisenbrauns. ISBN 0-931464-80-3. OCLC 27813103.
• Henkelman, Wouter F. M. (2008). The other gods who are: studies in Elamite-Iranian acculturation based on the Persepolis fortification texts. Leiden: Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten. ISBN 978-90-6258-414-7.
• Jahangirfar, Milad (2018). "The Elamite Triads: Reflections on the Possible Continuities in Iranian Tradition". Iranica Antiqua. 53: 105–124. Retrieved 2022-04-02.
• Krebernik, Manfred (2008), "Richtergott(heiten)", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-04-02
• Lambert, Wilfred G. (1980), "Išme-karāb", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-04-02
• Malbran-Labat, Florence (2018). "Elamite Royal Inscriptions". The Elamite World. Abingdon, Oxon New York, NY: Routledge, Taylor & Francis Group. ISBN 978-1-315-65803-2. OCLC 1022561448.
• Pongratz-Leisten, Beate (2015). Religion and Ideology in Assyria. Studies in Ancient Near Eastern Records (SANER). De Gruyter. ISBN 978-1-61451-426-8. Retrieved 2022-03-31.
• Potts, Daniel T. (2010). "Elamite Temple Building". From the foundations to the crenellations: essays on temple building in the Ancient Near East and Hebrew Bible. Münster: Ugarit-Verlag. ISBN 978-3-86835-031-9. OCLC 618338811.
• Wasserman, Nathan (2019). "The Susa Funerary Texts: A New Edition and Re-Evaluation and the Question of Psychostasia in Ancient Mesopotamia". Journal of the American Oriental Society. American Oriental Society. 139 (4). doi:10.7817/jameroriesoci.139.4.0859. ISSN 0003-0279. S2CID 212994715.