اگون شیله
اگون شیله (آلمانی: [ˈʃi:lə] ( شنیدن) SHEE-lə) (به آلمانی: Egon Schiele) (زاده ۱۲ ژوئن ۱۸۹۰ – درگذشته ۳۱ اکتبر ۱۹۱۸) نقاش اتریشی و یکی از شاگردان گوستاو کلیمت بود. از وی به عنوان یکی از نقاشان مهم فیگوراتیو اوایل قرن بیستم یاد میکنند. خودنگارهها و بدنهای پیچان یکی از مهمترین مشخصههای نقاشی او هستند که از وی هنرمندی اکسپرسیونیست میسازند.[۱]
اگون شیله | |
---|---|
زادهٔ | ۱۲ ژوئن ۱۸۹۰ |
درگذشت | ۳۱ اکتبر ۱۹۱۸ (۲۸ سال) |
علت مرگ | آنفلوانزای اسپانیایی |
ملیت | اتریشی |
محل تحصیل | آکادمی هنرهای زیبای وین |
جنبش | اکسپرسیونیسم |
همسر | ادیث (درگذشته ۱۹۱۸ همسر نیز به علت همین بیماری درحالیکه باردار بود درگذشت) |
محور اصلی در آثار شیله حس درونی اثر است. مهمترین آثار او پرترههایی است که از پیکر خود و اطرافیانش کشیدهاست. او در آثار خود بدن انسان را در وضعیتهایِ ناراحت و حالتهای غیرعادی به نمایش میگذارد، بهگونهای که هراس و اضطراب را به مخاطب منتقل میکند. خطوطِ ناآرام و کجومعوج و طرحهایِ ناقص و بریده و سایهروشنِ مخدوشِ نقاشیهایِ او پرده از روانِ خسته و عصبی و مضطربِ پیکرها برمیدارد. پیکرهای آثار شیله معمولاً برهنه هستند، اما بهجای آنکه کشش جنسی را برانگیزند، بیپناهی و سرگشتگی را برملا میکنند.[۲]
زندگی و آثار
ویرایشاگون شیله در تولن، اتریش متولد شد. او از سنین پایین شروع به طراحی کرد و تا سال ۱۹۰۶ خود صاحب سبکی منحصر به فرد بود. شیله که بسیار متأثر از جنبش نمادگرایی بود، از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۹ در آکادمی ویینا تحصیل کرد و در سال ۱۹۰۷ با گوستاو کلیمت، یکی از اعضای عمدهٔ جنبش نمادگرایی، آشنا شد.[۳]
در سال ۱۹۰۹ شیله نقاشی چهره را شروع کرد. این چهرهنگاریها، که شیله در آنها از رنگهایی غیر ناتورالیستی و زوایایی نامعمول استفاده کردهاست، بینش منحصر به فرد شیله را باز مینمایانند. در سال ۱۹۱۲ شیله به سبب ماهیّت آشکار آثارش به هرزگی متّهم شد و مدّت کوتاهی را در زندان گذراند. اگون شیله بر اثر آنفلوانزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ در ۲۸ سالگی، ۳ روز بعد از مرگ همسرش درگذشت.[۳]
نگارخانه
ویرایش-
زنِ ایستاده با بلوز گُلگُلی
-
Sitzender weiblicher Akt, 1914
-
پرتره ادیث شیله به سال ۱۹۱۵
-
عشاق
-
آفتابگردانهای خشکیده با پسزمینه زرد
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Egon Schiele». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۸ نوامبر ۲۰۰۷.
- ↑ پیکرهای مضطرب اگون شیله دویچه وله، ۱۱ ژوئن ۲۰۱۰
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ By S. Mohadesi. «اگون شیله -زندگی و آثار». کلاه استودیو. بایگانیشده از اصلی در ۶ ژوئیه ۲۰۰۷. دریافتشده در ۲۸ نوامبر ۲۰۰۷.