جیوه (II) اکسید

جیوه (II) اکسید
	نام‌گذاری آیوپاک Mercury(II) oxide
	دیگر نام‌ها Mercuric oxide; جیوه(II) اکسید
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	21908-53-2
کم‌اسپایدر	28626
شمارهٔ یواِن	1641
KEGG	C18670
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس	OW8750000
	InChI InChI=Hg.O ; Key: UKWHYYKOEPRTIC-UHFFFAOYSA-N ;
خصوصیات
فرمول مولکولی	HgO
جرم مولی	۲۱۶٫۵۹ g mol−1
شکل ظاهری	Yellow or red solid
بوی	odorless
چگالی	11.14 g/cm3
دمای ذوب	500 °C (decomposes)
انحلال‌پذیری در آب	0.0053 g/100 mL (25 °C); 0.0395 g/100 mL (100 °C)
انحلال‌پذیری	insoluble in الکل اتر استون آمونیاک
نوار ممنوعه	2.2 eV
ضریب شکست (nD)	2.5 (550 nm)
ساختار
موقعیت; هندسی	orthorhombic
ترموشیمی
آنتروپی مولار; استاندارد So298	70 J·mol-1·K-1
آنتالپی استاندارد; تشکیل ΔfHo298	-90 kJ·mol-1
خطرات
MSDS	ICSC 0981
شاخص ئی‌یو	080-002-00-6
طبقه‌بندی ئی‌یو	Very toxic (T+); Dangerous for the environment (N)
کدهای ایمنی	R26/27/28, R33, R50/53
شماره‌های نگهداری	(S1/2), S۱۳, S۲۸, S45, S60, S61
لوزی آتش	1 3 0
نقطه اشتعال
ترکیبات مرتبط
دیگر آنیون‌ها	سولفید جیوه; سلنید جیوه; تلورید جیوه
دیگر کاتیون‌ها	روی اکسید; کادمیم اکسید
ترکیبات مرتبط	اکسید جیوه(I)
	به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
	(بررسی) (چیست: /؟)
	Infobox references

جیوه (II) اکسید یا اکسید جیوه یا اکسید مرکوریک یک اکسید با فرمول Hg O است. این ماده قرمز یا نارنجی رنگ و در دمای اتاق جامد است.

اکسید جیوه در ۴۰۰ تا ۵۰۰ درجه سانتیگراد تجزیه می‌شود. از این پدیده در استحصال جیوه از منابع اکسیدی خود به کار می‌رود.^[۳] اکسید جیوه به عنوان گندزدا و به نام رسوب سرخ به کار می‌رود.

جستارهای وابسته

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ "Mercury oxide (HgO) crystal structure, physical properties". Landolt-Börnstein – Group III Condensed Matter. Vol. 41B. Springer-Verlag. 1999. pp. 1–7. doi:10.1007/b71137. ISBN 978-3-540-64964-9. {{cite book}}: Missing or empty |title= (help)
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. p. A22. ISBN 061894690X.
↑ مشخصات شیمیایی جیوه بایگانی‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine (پایگاه ملی داده‌های علوم زمین کشور)

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mercury(II) oxide». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۱۰.

[landolt-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ "Mercury oxide (HgO) crystal structure, physical properties". Landolt-Börnstein – Group III Condensed Matter. Vol. 41B. Springer-Verlag. 1999. pp. 1–7. doi:10.1007/b71137. ISBN 978-3-540-64964-9. {{cite book}}: Missing or empty |title= (help)

[b1-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. p. A22. ISBN 061894690X.

[3] مشخصات شیمیایی جیوه بایگانی‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine (پایگاه ملی داده‌های علوم زمین کشور)

[۱]

[۲]

[۳]

جیوه (II) اکسید


نام‌گذاری آیوپاک Mercury(II) oxide
دیگر نام‌ها Mercuric oxide جیوه(II) اکسید
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	21908-53-2^Y
کم‌اسپایدر	28626^Y
شمارهٔ یواِن	1641
KEGG	C18670^Y
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس	OW8750000
InChI InChI=Hg.O^N Key: UKWHYYKOEPRTIC-UHFFFAOYSA-N^Y
خصوصیات
فرمول مولکولی	HgO
جرم مولی	۲۱۶٫۵۹ g mol⁻¹
شکل ظاهری	Yellow or red solid
بوی	odorless
چگالی	11.14 g/cm³
دمای ذوب	500 °C (decomposes)
انحلال‌پذیری در آب	0.0053 g/100 mL (25 °C) 0.0395 g/100 mL (100 °C)
انحلال‌پذیری	insoluble in الکل اتر استون آمونیاک
نوار ممنوعه	2.2 eV^[۱]
ضریب شکست (n_D)	2.5 (550 nm)^[۱]
ساختار
موقعیت هندسی	orthorhombic
ترموشیمی
آنتروپی مولار استاندارد S^o₂₉₈	70 J·mol^-1·K^-1^[۲]
آنتالپی استاندارد تشکیل Δ_fH^o₂₉₈	-90 kJ·mol^-1^[۲]
خطرات
MSDS	ICSC 0981
شاخص ئی‌یو	080-002-00-6
طبقه‌بندی ئی‌یو	Very toxic (T+) Dangerous for the environment (N)
کدهای ایمنی	R26/27/28, R33, R50/53
شماره‌های نگهداری	(S1/2), S۱۳, S۲۸, S45, S60, S61
لوزی آتش	1 3 0
نقطه اشتعال
ترکیبات مرتبط
دیگر آنیون‌ها	سولفید جیوه سلنید جیوه تلورید جیوه
دیگر کاتیون‌ها	روی اکسید کادمیم اکسید
ترکیبات مرتبط	اکسید جیوه(I)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
N (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references