اچ‌ام‌اس بیگل
اچ‌ام‌اس بیگل (به انگلیسی: HMS Beagle) یک کشتی متعلق به نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا با ۱۰ عراده توپ به طول ۹۰٫۳ فوت (۲۷٫۵ متر) بود که مابین سال‌های ۱۸۲۰ الی ۱۸۴۵ به سه مسافرت دوردست دریایی رفت و در سفر دوم آن چارلز داروین زیست‌شناس بریتانیایی به جهت انجام تحقیقات علمی مسافر آن بود. ناخدای کشتی در آن سفر ستوان رابرت فیتزروی بود. او به لحاظ مذهبی یک بنیادگرا بود و در پایان سفر به دلیل مشارکت در کمک به پژوهش داروین خود را سرزنش می‌کرد. در هنگام سخنرانی داروین در دانشگاه آکسفورد حاضر شد و با بالای سر گرفتن انجیل حضار را دعوت به اعتقاد به کلام خالق کرد،[۱] سرانجام پس از پنج سال مقابله با افسردگی، با پاره کردن گلوی خود با تیغ خودکشی کرد.
| |
| پیشینه | |
|---|---|
| مالک |  |
| سفارش ساخت: | ۱۶ فوریه ۱۸۱۷ |
| آب‌اندازی: | ۱ ژوئن ۱۸۱۸ |
| آغاز کار: | ۱۱ مه ۱۸۲۰ |
| اعزام: | ۱۸۲۰ |
| مشخصات اصلی | |
| درازا: | ۹۰٫۳ فوت (۲۷٫۵ متر) |
| پهنا: | ۲۴٫۵ فوت (۷٫۵ متر) |
| آبخور: | ۱۲٫۵ فوت (۳٫۸ متر) |
منابع
ویرایش- ↑ The History of Modern Psychology [تاریخ روان‌شناسی نوین]. ترجمهٔ علی‌اکبر سیف و دیگران. نشر دوران. ۱۳۹۲. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۲۲۱-۳۹-۰. پارامتر
|تاریخ بازیابی=نیاز به وارد کردن|پیوند=دارد (کمک)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «HMS Beagle». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۳.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Robert FitzRoy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۰۹ آوریل ۲۰۱۳.
پیوند به بیرون
ویرایش
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اچ‌ام‌اس بیگل موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد کشتی یا قایق است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |