انیو د گیروگی

انیو د جُرجی
انیو د جُرجی
زادهٔ	۸ فوریهٔ ۱۹۲۸
درگذشت	۲۵ اکتبر ۱۹۹۶ (۶۸ سال)
ملیت	ایتالیا
محل تحصیل	دانشگاه ساپینزا رم
شناخته‌شده; برای	نظریّهٔ مجموعه‌های کاچُپُلی، حلّ مسئله نوزدهمِ هیلبرت، قضایایِ وجود و انتظامْ در نظریّهٔ رویه‌های کمینه
جوایز	جایزه کاچُپُلی (۱۹۶۰); جایزه ولف (۱۹۹۰)
	پیشینه علمی
شاخه(ها)	حسابان تغییرات، معادله دیفرانسیل با مشتقات پاره‌ایs
محل کار	دانشگاه ِ پیزا
استاد راهنما	مائورو پیکُنه

انیو د-جُرجی (ایتالیایی: Ennio de Giorgi; ۸ فوریهٔ ۱۹۲۸ – ۲۵ اکتبر ۱۹۹۶) یک آنالیزدان ایتالیایی بود. وِی در حوزهٔ حسابِ تغییرات، مشخّصاً نظریّهٔ رویه‌های کمینه (مینیمال) و قضایای وجود و انتظامِ این رویه‌ها، صاحبِ آثارِ بنیادی‌یی ست. در زمینهٔ معادلاتِ خطّی بیضوی، وِی، هم‌زمان با و مستقل از جان نَش موفّق به اثباتِ انتظامِ هُلدریِ جواب‌های ضعیفِ معادلاتِ بیضویِ درجهٔ ۲ شد، نتیجه‌ای که امروزه به قضیّهٔ دی‌جُرجی-نَش-مُزِر معروف است.

وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزهٔ کاچُپُلی و جایزه ولف شده‌است.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ennio de Giorgi». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۴.
«Ennio de Giorgi». دریافت‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۴.^{^{[پیوند مرده]}}

این یک مقالهٔ خرد آنالیز ریاضی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.