انقلاب قدرت مردم
انقلاب قدرت مردم که همچنین به عنوان انقلاب ادسا (EDSA) یا انقلاب فوریه شناخته می‌شود،[۴][۵][۶][۷] مجموعه‌ای از تظاهرات مردمی در فیلیپین، عمدتاً در کلانشهر مانیل، از ۲۲ تا ۲۵ فوریه ۱۹۸۶ بود. یک کمپین پایدار مقاومت مدنی علیه خشونت رژیم و تقلب در انتخابات وجود داشت. این انقلاب غیرمخملی منجر به فرار فردیناند مارکوس، پایان دیکتاتوری ۲۰ ساله او و احیای دموکراسی در فیلیپین شد.
| انقلاب قدرت مردم | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| تاریخ | ۲۲–۲۵ فوریه ۱۹۸۶ (۳ روز) | ||
| موقعیت | فیلیپین، بیشتر ادسا، کلانشهر مانیل | ||
| علت(ها) |
| ||
| اهداف |
| ||
| منجرشد به | پیروزی اپوزیسیون
| ||
| طرف‌های مدنی درگیر | |||
| |||
| شخصیت‌های پیشرو | |||
| |||
| تعداد | |||
| |||
همچنین از این انقلاب به دلیل وجود نوارهای زرد در طول تظاهرات (با اشاره به آهنگ «روبان زرد را دور درخت بلوط ببندید» تونی اورلاندو و دان) به عنوان نمادی از اعتراض به ترور سناتور فیلیپینی به نام بنینو آکینو در اوت ۱۹۸۳ پس از بازگشت به فیلیپین از تبعید،[۸] به عنوان انقلاب زرد[۹] یاد می‌شود. این به‌طور گسترده‌ای به عنوان پیروزی مردم در برابر دو دهه حکومت مارکوس تلقی و به عنوان «انقلابی که جهان را شگفت‌زده کرد» به تیتر اخبار تبدیل شد.[۱۰]
بیشتر تظاهرات‌ها در بخش طولانی خیابان اپی‌فانیو د لوس سانتوس، که بیشتر با نام اختصاری آن EDSA شناخته می‌شود، در کلانشهر مانیل از ۲۲ تا ۲۵ فوریه ۱۹۸۶ برگزار شد. بیش از دو میلیون غیرنظامی فیلیپینی و همچنین چندین گروه سیاسی و نظامی و گروه‌های مذهبی به رهبری کاردینال جیم سین، اسقف اعظم مانیل، همراه با دیگر اسقف‌ها درگیر این تظاهرات بودند. اعتراضات که با مقاومت و مخالفت سال‌ها حکومت مارکوس و یارانش تقویت شد، با فرار حاکم و خانواده‌اش از کاخ مالاکانانگ به هاوایی با کمک آمریکا به اوج خود رسید. بیوه بنینو آکینو، کرازون آکینو، بلافاصله در نتیجه انقلاب به عنوان یازدهمین رئیس‌جمهور فیلیپین منصوب شد.[۱۱]
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Sison, Jose Maria (February 24, 2006). "It was a convergence of various forces". Philippine Daily Inquirer. Retrieved August 4, 2014.
- ↑ Araullo, Carolina (March 2, 2000). "Left was at Edsa and long before". Philippine Daily Inquirer. Retrieved August 4, 2014.
- ↑ Suarez, Miguel (February 26, 1986). "Marcos' last days filled with errors and humiliation". The Evening Independent. Associated Press. Retrieved August 4, 2014.
She (Imelda) did not tell the crowd by that time all but a few thousand soldiers and officers, mostly those in the presidential guard, had by then turn against Marcos to join Mrs. Aquino's "people power" revolution
- ↑ "G.R. No. 88211". www.lawphil.net. Archived from the original on 3 August 2022. Retrieved 25 December 2022.
- ↑ Ileto, Reynold C. (June 1993). "The 'Unfinished Revolution' in Philippine Political Discourse". 東南アジア研究. 31 (1): 62–82. ISSN 0563-8682. Retrieved 29 September 2022.
- ↑ "G.R. No. L-82380 April 29, 1988 - AYER PRODUCTIONS PTY. LTD. , ET AL. v. IGNACIO M. CAPULONG, ET AL. : April 1988 - Philippine Supreme Court Decisions". www.chanrobles.com.
- ↑ "Speech of President Corazon Aquino on the EDSA Flag Raising, February 25, 1987 | GOVPH". Archived from the original on 2 December 2022. Retrieved 25 December 2022.
- ↑ "The Original People Power Revolution". QUARTET p. 77. Archived from the original on February 15, 2008. Retrieved February 28, 2008.
- ↑ The "Yellow Revolution": Its Mixed Historical Legacy
- ↑ Kumar, Ravindra (2004), Mahatma Gandhi at the Close of Twentieth Century, Anmol Publications PVT. LTD., p. 168, ISBN 978-81-261-1736-9, retrieved December 2, 2007
- ↑ "Edsa people Power 1 Philippines". Angela Stuart-Santiago. Archived from the original on December 13, 2007. Retrieved December 3, 2007.