الکترود
الکترود ماده‌ای رسانا است که از یک سو به بخش فلزی (مانند سیم مسی) و از سوی دیگر به بخش غیرفلزی (نیمه‌رسانا، الکترولیت یا خلأ) در یک مدار الکتریکی متصل می‌شود و بین آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند.
این نام توسط ویلیام هیول به درخواست دانشمند مایکل فارادی از واژهٔ یونانی elektron ساخته شده‌است، که این معنای کهربا است (که از آن کلمه الکتریسیته هم گرفته شده) و هودوس به معنی یک راه است. در برخی گویش‌ها در ایران به آن (میل کاربیت) و (باری) هم گفته می‌شود.[۱][۲]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Weinberg, Steven (2003). The Discovery of Subatomic Particles Revised Edition. Cambridge University Press. pp. 81–. ISBN 978-0-521-82351-7. Retrieved 18 February 2015.
- ↑ Faraday, Michael (1834). "On Electrical Decomposition". Philosophical Transactions of the Royal Society. Archived from the original on 2010-01-17. Retrieved 2010-01-17. In this article Faraday coins the words electrode, anode, cathode, anion, cation, electrolyte, and electrolyze.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Electrode». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۰۸.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ الکترود موجود است.