بازآفرینی یا اقتباس آن است که هنرمند با الهام گرفتن از یک اثر ادبی (شامل داستان، داستان کوتاه، یا شعر) دست به آفرینشی دوباره بزند و اثر اولیه را به گونه‌ای دیگر (نظیر فیلم و موزیکال) بیافریند.[۱] در واقع، اثر جدید دقیقاً همان اثر اولیه نیست بلکه تنها رگه‌هایی از اثر اولیه در آن دیده می‌شود. پایه و اساس بازآفرینی، تخیل است و اثر بازآفریده اثری است مستقل و بدیع. در بازآفرینی می‌توانیم از هر زاویه‌ای که بخواهیم وارد شویم و ساختمان اثر را به کلی در هم بریزیم. تفاوت بازنویسی و بازآفرینی نیز در همین نکته است.[۲]

نمایی از فیلم آلیس در سرزمین عجایب، والت دیزنی، ۱۹۵۱.

آثار ادبی به اشکال مختلفی بازآفرینی شده‌اند، از جمله: داستان‌ پریان در قالب نمایش های باله‌ها، بازآفرینی نمایش‌ها در قالب اپرا، بازآفرینی رمان‌ها در قالب نمایش‌نامه‌ و نیز بازآفرینی نمایش‌نامه‌ها در قالب رمان‌ها یا داستان‌های کوتاه. از اوایل قرن بیستم به بعد، رسانه‌های جدید در حوزه سرگرمی، بیش از پیش به بازآفرینی نمایش‌نامه‌ها و رمان‌ها در قالب فیلم‌ یا نمایشن های رادیویی (و بعد در قالب اجراهای تلویزیونی) پرداختند.[۳]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. Jellenik, Glenn (2024-02-15). "André Bazin on Adaptation: Cinema's Literary Imagination". Adaptation. doi:10.1093/adaptation/apae002. ISSN 1755-0645.
  2. کتاب فارسی سوم متوسطه
  3. "adaptation". Oxford Reference (به انگلیسی). doi:10.1093/oi/authority.20110901084355758#. Retrieved 2024-04-08.

پیوند به بیرون

ویرایش