اغلبیان که با عناوین بنی اغلب و اغالبه نیز شناخته می‌شوند (۲۹۶–۱۸۴ قمری / ۹۰۹–۸۰۰ میلادی) دودمانی از امرای عرب مسلمان بود که در سرزمین‌های افریقیه و صقلیه فرمانروایی می‌کردند.

دودمان اغلیبیان
بنو الأغلب
۸۰۰ میلادی–۹۰۹ میلادی
موقعیت بنو الأغلب
پایتختقَیرَوان
زبان(های) محلیمالتی و لاتین
زبان(های) رایجعربی
دین(ها)
اسلام، سنی
حکومتامیرنشین
• نخستین امیر
ابراهیم بن الاغلب
• آخرین امیر
زیادة الله سوم
تاریخ 
• بنیان‌گذاری
۸۰۰ میلادی
• فروپاشی
۹۰۹ میلادی
واحد پولدینار اغلبی
امروز بخشی از
 تونس
 الجزایر
 لیبی
 مالت
 ایتالیا

رویدادها

ویرایش

پدر ابراهیم ابن الاغلب یک سردار عرب خراسانی از قبیله بنی تمیم بود بود که در ارتش عباسیان خدمت می‌کرد. در سال ۱۸۴ق/۸۰۰م هارون‌الرشید فرمانروایی ایالت افریقیه(تونس جدید) را در برابر خراج سالانه ۴۰٬۰۰۰ دینار به ابراهیم واگذار کرد. این واگذاری به دلیل دوری فاصله شمال آفریقا از بغداد با خودمختاری بسیاری همراه بود. در زمان زیادةالله اول اغلبیان، صقلیه(سیسیل) که در تصرف بیزانس بود را به‌دست آوردند (۲۱۷ق/۸۲۷م). اغالبه ناوگان بزرگی ترتیب دادند که مایه پیروزی آنها در مدیترانه مرکزی گردید. در سال ۲۵۵ق / ۸۶۸م مالت را هم به‌دست آوردند.

فرمانروایان

ویرایش
  • ابراهیم بن اغلب (۸۱۲–۸۰۰)
  • عبدالله اول (۸۱۷–۸۱۲)
  • زیادةالله اول (۸۳۸–۸۱۷)
  • ابوعقال الاغلب (۸۴۱–۸۳۸)
  • محمد اول (۸۵۶–۸۴۱)
  • احمد (۸۶۳–۸۵۶)
  • زیادةالله دوم (۸۷۵–۸۶۳)
  • ابوالقرانیق محمد دوم (۹۰۲–۸۷۵)
  • ابراهیم دوم (۹۰۳–۹۰۲)
  • زیادةالله سوم (۹۰۹–۹۰۳)
 
مخزن آب اغلبیان، قیروان

فرمانروایان اغلبی به آبادانی کردن و ساختن بنا اشتیاق داشتند.

زیادةالله اول مسجد برزگ قیروان را ساخت و احمد مسجد بزرگ تونس را تجدید بنا نمود. افزون بر این آثار بسیار برای آبیاری و کشاورزی در مناطق جنوب افریقیه که چندان حاصل‌خیز نبود، ساخته شد.

منابع

ویرایش
  • کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه)