اسرارالتوحید
اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابی‌سعید ابی‌الخیر، کتابی است با موضوع تصوف که ۱۳۰ سال پس از مرگ ابوسعید ابی‌الخیر، توسط یکی از نوادگان او به‌نام محمد بن منور در خراسان نگاشته شد. تألیف کتاب پس از حملهٔ غزان به میهنه انجام گرفته‌است و تاریخ آن را در حدود سال ۵۷۰ هجری قمری دانسته‌اند.[۱] محمد بن منور کتاب خود را به سه باب تقسیم کرده‌است. باب اول در ابتدای حالت شیخ، باب دوم که به بیان حالات شیخ ابوسعید در سال‌های میانی زندگی او اختصاص دارد، بسیاری از گفته‌ها و اشعاری را که بر زبان وی رفته، گردآوری و نقل کرده‌است، و باب سوم انتهای حالت شیخ است. این کتاب انشایی روان و منسجم دارد و در دورهٔ اوج نثر مصنوع شکل گرفته؛ ولی تنها در مقدمه مصنوع است،[۲] و به غیر آن در ردیف نثر مُرسَل قرار دارد.
 | |
| نویسنده(ها) | محمد بن منور |
|---|---|
| ناشر | آگاه |
تاریخ نشر | ۱۳۶۷ |
منابع تألیف اسرارالتوحید
ویرایشاز جمله منابع محمد بن منور، کتاب حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر است که آن را پسرعموی محمد بن منور به نام جمال‌الدین ابو روح لطف‌الله بن ابی‌سعد بن ابی‌طاهر بن ابی‌سعید بن ابی‌الخیر تألیف کرده‌است. همچنین، از مقامات‌هایی استفاده کرده که در آن‌ها عین سخنان ابوسعید در خانقاه‌ها ضبط شده بود.[۲]
- تصحیح والنتین ژوکوفسکی، ۱۸۹۹
- چاپ بهمنیار کرمانی، ۱۳۱۳
- چاپ ذبیح‌الله صفا
- تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، ۱۳۶۶، ۳ جلد: در مراسم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کتاب شایسته تقدیر معرفی شد.[۳]
پیوند به بیرون
ویرایش
- متن کتاب اسرار التوحید
- [۱]داستان های بی کرانگی(شرح حکایت های اسرارالتوحید)[۴]
منابع
ویرایش- ↑ صفا، ذبیح‌الله (۱۳۴۲). تاریخ ادبیات ایران. تهران: ابن سینا. صص. ص ۴۴۸.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ شفیعی کدکنی، محمدرضا (زمستان ۱۳۷۲). آن‌سوی حرف و صوت. تهران: سخن. صص. ص ۲۸.
- ↑ آیینه دوران: گزارش سی و شش دوره کتاب سال ایران، تهیه و تنظیم مؤسسه خانه کتاب، تهران: خانه کتاب، ۱۳۹۷
- ↑ عسکری، یزدانپناه (بهار ۱۴۰۰). داستان های بی کرانگی(شرح حکایت های اسرارالتوحید). کرمانشاه: سرانه. صص. ۹۸.
- ذبیح‌الله صفا. تاریخ ادبیات در ایران. چاپ سوم. تهران: ابن سینا، ۱۳۴۲. ۴۴۸[۱]
- محمدرضا شفیعی کدکنی. آن‌سوی حرف و صوت. چاپ اول. تهران: سخن، ۱۳۷۶.[۲]
 | این یک مقالهٔ خرد ادبیات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |