استان مرکزی (به مرکزیت تهران)
با استان مرکزی اشتباه نشود
استان مرکزی یکی از استانهای سابق ایران به مرکزیت تهران بود که تا ۸ اسفند ۱۳۵۶ موجودیت داشت و در این سال به استان تهران (که بعداً به استان تهران فعلی، البرز و قم تفکیک شد) به مرکزیت تهران و استان مرکزی به مرکزیت اراک تقسیم شد. شهرستان گرمسار و شهرستان کاشان که به ترتیب در حال حاضر زیرمجموعه استان سمنان و اصفهان هستند، هم ضمیمه این استان بودند.
نام «استان مرکزی» برای اولین بار در سال ۱۳۲۶ خورشیدی مطرح گردید. در آن سال استان مرکزی (به مرکزیت تهران) بخش بزرگی از مرکز کشور شامل شهرهای تهران، قزوین، ساوه، قم، دماوند و محلات بود. در سال ۱۳۳۹ شهرهای اراک و کاشان نیز به استان مرکزی اضافه شدند تا سرانجام در سال ۱۳۵۶ با تجزیه استان، به دو استان تهران و استان مرکزی (به مرکزیت اراک)، نام مرکزی بر روی استان باقی ماند و همینک هم یک استان کشور ایران است.[۱]
منابع
ویرایش- Branches & agencies of Bank-e Taavon-e Keshavarzi-e Iran (Agricultural bank of Iran). (to accompany) Atlas of Iran : white revolution = Atlas-i Enqelab-e Sefid-e Iran. Sahab G. D. I. archive.org
- https://ia801500.us.archive.org/23/items/dr_iran-administrative-divisions--taqsimat-i-kishvari-iran-to-accompany-at-13114012/13114012.jpg archive.org
- شهرستان اراک icmr.ir
- تاریخچه تشکیل استان مرکزی article.tebyan.net تبیان
- اطلس تاریخی ایران چاپ 1350 انتشارات دانشگاه تهران archive.org