هیپوکامپ
هیپوکامپ (به انگلیسی: Hippocampus) یا اَسبک مغز[۱] قسمتی از دستگاه لیمبیک مغز است که محل ایجاد حافظه و تشکیل حافظه کوتاه مدت و حافظه بلند مدت علاوه بر حافظه فضایی است که به هدایت ما و مسیریابی کمک میکند.
| هیپوکامپ | |
|---|---|
 هیپوکامپ به رنگ آبی | |
| شناسه‌ها | |
| MeSH | D006624 |
| نورونیمز | 3157 |
| شناسه نورولکس | birnlex_721 |
| TA98 | A14.1.09.321 |
| TA2 | 5518 |
| FMA | 275020 |
هیپوکامپ ساختمان عصبی خمیده‌ای است در مغز که در کف شاخ میانی بطن‌های طرفی مغز قرار دارد.[۲] هیپوکامپ از بخش‌های دستگاه لیمبیک است که شکلی همانند اسب دریایی دارد و در اعماق لوب گیجگاهی جای گرفته‌است. هیپوکامپ از دو شاخ منحنی‌وار تشکیل شده‌است که به آمیگدال ختم می‌شوند. هیپوکامپ از بخش‌های مهم مغز پستانداران است. همچنین مرکز تبدیل حافظه‌ی کوتاه مدت به بلند مدت است. حافظه افرادی که هیپوکامپ آنان آسیب دیده یا با جراحی برداشته شده دچار اختلال جدی می‌شود (در افراد مبتلا به صرع، برای درمان، هیپوکامپ را توسط عمل جراحی برداشته می شود).
هیپوکامپ مسئول حافظه نزدیک است و مغز قدامی را از آزموده‌های گذشته ما آگاه میکند. این مجموعه خاطرات گذشته را به شکل کوتاه‌مدت یا درازمدت حفظ میکند. این ناحیه از مغز جزء اولین نواحی مغز است که در بیماری آلزایمر آسیب می‌بیند.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش
- ویکی‌پدیای انگلیسی
- ↑ «اَسبک مغز، اَسبک» [زیست‌شناسی] هم‌ارزِ «hippocampus»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ اَسبک مغز)
- ↑ هوشمند ویژه، محمد، فرهنگ پزشکی انگلیسی۰فارسی، دوجلدی، (ترجمه‌ای از واژه‌نامهٔ مصور دورلند، نوشتهٔ ویلیام آلکساندر نیومن)، تهران: مؤسسهٔ نشر کلمه، ۱۳۷۰.