نیروهای مسلح لبنان
نیروهای مسلح لبنان (به عربی: القوات المسلحة اللبنانية) (به فرانسوی: Forces Armées Libanaises) که به ارتش لبنان (به عربی: الجيش اللبناني)(به فرانسوی: Armée libanaise) نیز شهرت دارد، مجموعه نیروهای مسلح جمهوری لبنان است. نیروهای مسلح لبنان، شامل سه شاخه است: نیروی زمینی لبنان، نیروی هوایی لبنان و نیروی دریایی لبنان.[۳] وظیفهٔ اصلی این نیروها، دفاع از لبنان و مردم آن در برابر تهدیدات خارجی و دشمنان، حفظ ثبات، امنیت و منافع این کشور و شرکت در فعالیتهای بینالمللی بشردوستانه است.[۴]
نیروهای مسلح لبنان | |
---|---|
القوات المسلحة اللبنانية | |
بنیانگذاری | ۱ اوت ۱۹۴۵ |
شکل کنونی | ۱۹۸۳ و ۱۹۹۱ |
شاخهها | نیروی زمینی لبنان نیروی هوایی لبنان نیروی دریایی لبنان |
ستاد | یرزه، لبنان |
وبگاه | |
رهبری | |
فرمانده کل | میشل عون |
وزیر دفاع | زینه اَکار |
فرمانده نیروهای مسلح | جوزف عون |
نیروی انسانی | |
سن سربازی | ۱۸–۳۰ سال، بهصورت داوطلبانه |
خدمت سربازی | داوطلبانه از ۲۰۰۷ |
دسترسی برای خدمت سربازی | ۱٬۱۰۶٬۸۷۹ مردان، سن ۱۸–۴۹، ۱٬۱۲۲٬۵۹۵ زنان، سن ۱۸–۴۹ |
فراخور برای خدمت سربازی | ۹۳۴٬۸۲۸ مردان، سن ۱۸–۴۹، ۹۴۸٬۳۲۷ زنان، سن ۱۸–۴۹ |
نیروی فعال | ۸۰٬۰۰۰ |
دخل و خرج | |
بودجه | ۲٫۵ میلیارد دلار (۲۰۱۸)[۱] |
درصد تولید ناخالص داخلی | ۲٫۸٪ |
صنعت | |
تأمین کنندگان خارجی | ایالات متحده آمریکا فرانسه بریتانیا ایران ایتالیا آلمان روسیه کره جنوبی |
جستارهای وابسته | |
تاریخ |
جنگ عربها و اسرائیل (۱۹۴۸) |
شعار نیروهای مسلح لبنان افتخار، جانفشانی و وفاداری (به عربی: شرف · تضحية · وفاء) و نماد آن، متشکل از یک درخت سدر لبنانی، دربرگرفته شده با دو شاخه از گیاه برگبو است.[۵]
ویژگیها
ویرایشنیروهای مسلح لبنان دارای ۸۴٬۲۰۰ نفر نیروی فعال است. حدود ۸۰٬۰۰۰ نفر در نیروی زمینی، ۲٬۵۰۰ نفر در نیروی هوایی و ۱٬۷۰۰ نفر در نیروی دریایی لبنان، خدمت میکنند. سایر پرسنل نیز شامل فرماندهان، مشاوران، مهندسان و اعضای نیروهای ویژهٔ این کشور هستند. این نیروها بهطور کاملاً داوطلبانه به ارتش پیوستهاند و مقر اصلی فرماندهی آنها در یرزه، در شرق پایتخت، بیروت واقع است. ایالات متحده آمریکا، از حامیان و شرکای اصلی نیروهای مسلح لبنان است و حدود ۸۵٪ از تجهیزات نظامی این نیروها، ساخت این کشور هستند. سایر تجهیزات این نیرو نیز عموماً ساخت بریتانیا، فرانسه و شوروی هستند.[۶][۷]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2015, p.338
- ↑ United Nations Interim Force in Lebanon Peacekeeping in between the Blue Line
- ↑ «الموقع الرسمی للجیش اللبنانی». www.lebarmy.gov.lb (به عربی). دریافتشده در ۲۰۲۱-۱۰-۰۱.
- ↑ «Lebanese Army Website». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۶-۱۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۹. دریافتشده در ۲۰۲۱-۱۰-۰۱.
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «[Lebanese Armed Forces]». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ «Lebanese Army Official Website». web.archive.org. ۲۰۰۶-۰۷-۱۹. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ ژوئیه ۲۰۰۶. دریافتشده در ۲۰۲۱-۱۰-۰۱.
- ↑ «US Military Assistance to Lebanon: Equipping LAF Not Transforming It | Official Website of the Lebanese Army». www.lebarmy.gov.lb. دریافتشده در ۲۰۲۱-۱۰-۰۱.