اتوبوس‌های سفید
اتوبوس‌های سفید (به سوئدی: Vita bussarna) اشاره‌ای به عملیات بشردوستانه نجات بیش از ۱۵هزار زندانی اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی توسط سازمان صلیب سرخ سوئد و با هم‌یاری دولت دانمارک در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم است. از میان افراد نجات‌یافته که عمدتاً ملیت اسکاندیناویایی داشتند، در حدود ۶هزار و ۵۰۰ تا ۱۱هزار نفر، یهودی بودند.[۱]
کونت فولکه برنادوت، دیپلمات سوئدی و رئیس صلیب سرخ سوئد، تلاش‌های مهمی را برای نجات جان زندانیان دانمارکی و نروژی اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی انجام داد.[۲] بر اثر رایزنی‌های موفق او با هاینریش هیملر، به زندانیان اجازه داده‌شد تا با اتوبوس‌های سفید سازمان صلیب سرخ و زیر بمباران نیروهای متفقین، از مرزهای رایش آلمان خارج شده و موفق به بازگشت به کشورهای خود شوند. شماری از آن‌ها نیز به سوئد و دانمارک منتقل شدند.[۲]
پانویس
ویرایش- ↑ Sune Persson, Folke Bernadotte and the White Buses, Journal of Holocaust Education, Vol 9, Iss 2-3, 2000, 237-268. Also published in David Cesarani and Paul A. Levine (eds.), Bystanders to the Holocaust: A Re-evaluation (Routledge, 2002). The precise number is nowhere officially recorded. A count of the first 21,000 included 8,000 Danes and Norwegians, 5,911 Poles, 2,629 French, 1,615 stateless Jews and 1,124 Germans. The total number of Jews was 6,500 to 11,000 depending on definitions. Also see A. Ilan, Bernadotte in Palestine, 1948 (Macmillan, 1989), p37.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ سال‌روز کشتار یهودیان توسط حکومت نازی آلمان، صدای سوئد