ابونخیله راجز
یَعمُر بن عَدَن شهرت‌یافته به ابونُخَیلهٔ راجز (؟ -۷۶۴م) شاعر عرب بود.[۱] ابن قتیبه در الشعر و الشعراء می‌گوید از آنجا مادرش او را نزدیکی نخلی زاد، به ابونُخَیله کنیه گرفت و شهرت یافت.
ابونُخَیله راجز یَعمُر بن عَدَن | |
|---|---|
| زادهٔ | ؟ پیرامون بصره |
| درگذشت | ۷۶۴/ ۱۴۷ق |
| پیشه | شاعر |
| آثار | اشعار |
زندگی
ویرایشپدرش از او در غضب شد و او را تبعید کرد. ابونخیله در روزی‌خواهی به بادیه رفت و همان‌جا نزد بدوی‌ها ادب و زبان آموخت تا اینکه خود به سرودن پرداخت.[۱]سپس روزی رجزی طولانی و سخت خواند و به «راجز» شهرت یافت. به مسلمه بن عبدالملک پیوست و او را مدح کرد و مسلمه او را به خلیفه‌ها شناساند. نزد هشام بن عبدالملک بسیار پیشرفت. هنگامی که امویان برانداخته شدند، ابونخیله به مدح عباسیان و هجو امویان پرداخت، خود را شاعر هاشمیان خواند.[۱]
ابونخیله ارجوزه‌ای سرود که در آن ابوجعفر منصور را مدح نمود و او را ترغیب کرد که ولایت‌عهدی را از پسرعمویش عیسی بن موسی به پسرش محمد المهدی برگرداند. عیسی از او در غضب شد و کشتنِ ابونخیله را تدبیر نمود.[۱]