ابن ولید

ابوجعفر محمد بن حسن بن ولید قمی مشهور به ابن ولید (درگذشتهٔ ۳۴۳ ق)؛ فقیه بزرگ، محدث و رجال‌شناس شیعه است.

تولد

سال تولد وی مشخص نیست ولی آن را حدود ۲۷۰ ق بیان کرده‌اند.^[۱]

شیخ صدوق و علی بن حسین بن بابویه از شاگردان وی بودند.

فرزندش، احمد بن محمد استاد شیخ مفید و از مشایخ اجازه اوست. ^{^{[نیازمند منبع]}}

«التفسیر القرآن»، «الجامع» و فهرستی در رجال از آثار اوست.^[۲]^[۳]

↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ آوریل ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۷ آوریل ۲۰۱۶.
↑ «ابن ولید قمی، ابوجعفر محمد». وبگاه راسخون. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در اسفند ۱۳۹۰. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
↑ ابوالقاسم لطیف زاده دامغانی (۱۸ آذر ۱۳۸۸). «محمد بن حسن بن ولید (استاد صدوق)». پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه میبد اندیشه. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در اسفند ۱۳۹۰. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)