ابن خطیب داریا
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (اوت ۲۰۱۶) |
ابن خطیب داریا (۱۳۴۴م-۱۴۰۷) (نسب کامل» جمالالدین ابوالمعالی ابوعبدالله محمد بن احمد بن سلیمان بن یعقوب انصاری نیشابوری دمشقی)، لغوی، فقیه، شاعر شامی بود. نام او محمد بن احمد بود و از روی شهرت پدرش که خطیبِ داریا بود، به ابنِ خطیب داریا مشهور گشت.[۱]
ابن خطیب داریا جمالالدین ابوالمعالی ابوعبدالله محمد | |
---|---|
زادهٔ | ۴ اوت ۱۳۴۴م/ ۱۵ ربیعالاول ۷۴۵ق داریا، روستایی در شام |
درگذشت | اوت ۱۴۰۷/ ربیعالاول ۸۱۰ق |
پیشه(ها) | لغوی، ادیب، علوم نقلی و عقلی |
آثار | الإمتناع بالإتباع، الأمداد فی الأضداد، محبوب القلوب و ملاذ الشواذ، طرف اللسان بطرق الزمان، تحصیل الأدوات بتفصیل الوفیات، مطالب المطالب، طرح الخصاصة بشرح الخلاصه |
منابع
ویرایشپیوند به بیرون
ویرایشدر ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ابن خطیب داریا موجود است.