ابراهیم باجوری
ابراهیم باجوری (۱۷۸۴ – ۱۶ ژوئن ۱۸۶۰) (نسب: ابراهیم بن محمد بن احمد) فقیه شافعی مصری و شیخ الازهر از از ۱۸۴۷ تا ۱۸۶۰ بود. نسبتش به روستای باجُور در استان منوفیه بوده است که همان‌جا نخست درس خواند؛ سپس در الازهر ادامه داد. حاشیه‌های بسیاری نگاشت.[۱]
ابراهیم باجوری | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۷۸۴م / ۱۱۹۸ق باجور، استان منوفیه |
| درگذشت | ۱۶ ژوئن۱۸۶۰م/ ۲۸ ذی‌القعده ۱۲۷۷ق |
| پیشه | فقیه |
| آثار | حاشیه‌نوشته‌های بسیار |
منابع
ویرایش- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الباجوری». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۰. دریافت‌شده در ۳ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
