آن = آنوم، همچنین به نام فهرست خدای بزرگ نیز شناخته می‌شود،[۱][۲] طولانی‌ترین فهرست خدایان بین‌النهرینی که باقی مانده است. این فهرست، گونه‌ای از فهرست واژگان است و خدایانی را رده‌بندی می‌کند که در خاور نزدیک باستان، عمدتا در عراق امروزی، پرستیده می‌شدند. گرچه فهرست‌های خدا از دوره نخستین دودمان (بین‌النهرین) شناخته شده‌است، آن = آنوم به احتمال زیاد در اواخر دوره کاسیان نوشته شده‌است.

این فهرست اغلب به اشتباه به عنوان فهرست خدایان سومری و همتاهای اکدی آنها توصیف شده‌است اما در واقع به روابط خانوادگی بین خدایان و نیز درباریان و حوزه‌های نفوذ آنها می‌پردازد. چهار لوح اول خدایان و الهه‌های اصلی (آنو، انلیل، نینهورسگ، انکی، سین، شمش، ادد و ایشتار) به همراه درباریان آنها به ترتیب اصول دین‌شناسی فهرست می‌کنند اما به نظر نمی‌رسد لوح‌های V و VI از یک سیستم روشن پیروی کنند. لوح VII پیوست متاخری است که نام‌های مردوک و یکی از درباریان او در آن درج شده‌است.

محتوا

ویرایش

لوح I با آن، آنتو[۳] و اجداد آنها آغاز می‌شود.[۴] خادمان گوناگون آنها را نیز در بر دارد.[۵] یک زیربخش به پاپسوکال و حلقه اطراف او، از جمله همسرش آماساگنودی اختصاص دارد.[۶]

پانویس

ویرایش
  1. George 1993, p. 6.
  2. Litke 1998, p. 5.
  3. Sallaberger 2005, p. 306.
  4. Lambert 2013, p. 301.
  5. Beaulieu 1992, p. 57.
  6. Beaulieu 1992, pp. 49-50.

منابع

ویرایش