الیسون جنی
آلیسون بروکس جانی (انگلیسی: Allison Brooks Janney؛ زادۀ ۱۹ نوامبر ۱۹۵۹) بازیگر آمریکایی است. در طول سه دهۀ فعالیت حرفه‌ای، او به دلیل ایفای نقش‌های گوناگون در ژانرهای مختلف سینما و تئاتر شناخته می‌شود. جانی افتخارات گوناگونی از قبیل یک جایزۀ اسکار، یک جایزۀ بفتا، یک جایزۀ گلدن گلوب و هفت جایزۀ امی دریافت کرده و دو بار نامزد جایزۀ تونی شده‌است.
آلیسون جانی | |
|---|---|
 جانی در سال ۲۰۰۸ | |
| نام هنگام تولد | آلیسون بروکس جانی |
| زادهٔ | ۱۹ نوامبر ۱۹۵۹ (۶۴ سال) |
| ملیت | آمریکایی |
| تحصیلات | کالج کنیون (بی‌ای) |
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۸۹–اکنون |
| شریک زندگی | ریچارد جنیک (۲۰۰۲–۲۰۰۶) |
جانی که در بوستون متولد و در دیتون، اوهایو بزرگ شده‌بود پس از فارغ‌التحصیلی از کالج کنیون بورسیه تحصیلی در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک را دریافت کرد. پس از سال‌ها حضور جزئی در فیلم و تلویزیون، موفقیت جانی با ایفای نقش سی. جی. کرگ در مجموعۀ درام سیاسی بال غربی (۲۰۰۶–۱۹۹۹) اتفاق افتاد که برایش چهار جایزۀ امی به همراه داشت. در سال ۲۰۱۴، او برای بازی در نقش مارگارت اسکالی در درام کارشناسان سکس برنده جایزۀ امی ساعات پربیننده بهترین بازیگر زن مهمان در مجموعۀ درام شد. جانی به موجب به تصویر کشیدن بانی پلانکت، یک معتاد بدبین در حال بهبودی در مجموعۀ تلویزیونی کمدی موقعیت مام (۲۰۲۱–۲۰۱۳) شش بار نامزد دریافت جایزۀ امی شد که موفق به کسب دو جایزۀ بهترین بازیگر مکمل زن در مجموعه تلویزیونی کمدی شده‌است.
جانی اولین حضور حرفه‌ای خود در تئاتر را با تولید آف برادوی خانم‌ها (۱۹۸۹) رقم زد و این روند را با حضور در تولیدات مشابه ادامه داد. او در سال ۱۹۹۶ نخستین حضور خود در برادوی را با احیای نمایش خنده تقدیم می‌کند تجربه کرد. جانی دو جایزۀ دراما دسک دریافت کرده و نامزد دو جایزۀ تونی شده‌است: بهترین بازیگر زن در یک نمایشنامه برای ایفای نقش در احیای برادوی از نمایش چشم‌اندازی از پل (۱۹۹۷) و بهترین بازیگر زن موزیکال برای بازی در تولید برادوی از موزیکال ۹ تا ۵ (۲۰۰۹).
از نقش‌های سینمایی جانی می‌توان به رنگ‌های اصلی (۱۹۹۸)، ۱۰ چیز درباره تو که ازشان متنفرم (۱۹۹۹)، آخر خوشگل‌ها (۱۹۹۹)، زیبای آمریکایی (۱۹۹۹)، پرستار بتی (۲۰۰۰)، ساعت‌ها (۲۰۰۲)، اسپری مو (۲۰۰۷)، جونو (۲۰۰۷)، خدمتکاران (۲۰۱۱)، تمی (۲۰۱۴)، بازنویسی (۲۰۱۴)، جاسوس (۲۰۱۵)، تلولا (۲۰۱۶)، دختری در قطار (۲۰۱۶)، آموزش بد (۲۰۱۹) و بامشل (۲۰۱۹) اشاره کرد. همچنین او به عنوان صداپیشه در فیلم‌های پویانمایی در جستجوی نمو (۲۰۰۳)، آن سوی پرچین (۲۰۰۶)، مینیون‌ها (۲۰۱۵) و خانواده آدامز (۲۰۱۹) حضور داشته‌است. او به خاطر ایفای نقش مکمل در کمدی سیاه من تونیا هستم (۲۰۱۷) برنده جایزۀ اسکار، جایزۀ بفتا و جایزۀ گلدن گلوب شد.
زندگی
ویرایشجنی در ۱۹ نوامبر ۱۹۵۹ در بوستون، ماساچوست به دنیا آمد و در دیتون، اوهایو بزرگ شد.[۱] او دختر میسی بروکس جنی (نیز پوتنام)، یک بازیگر، و جرویس اسپنسر جنی جونیور، یک توسعه دهنده املاک، مستغلات و نوازنده جاز است. او دو برادر دارد به نام‌های هال و جی.
او با حضور در دره مدرسه میامی در دیتون، جایی که او مدرسه هاچکیس در کانکتیکات که در آن زمان او در این مدرسه به اسم Alumna حضور یافت. جنی ابتدا آرزو یک اسکیت باز حرفه ای با قدی بلند را داشت، اما یک تصادف عجیب در دوران نوجوانی او به این رؤیا پایان داد. او در کالج کنیون در گامبیر، اوهایو حضور یافت و در آنجا در رشته تئاتر تحصیل کرد.
حرفه
ویرایشاولین نقش‌های جنی در تلویزیون به‌عنوان فویل‌های کمدی در سریال‌های تلویزیونی بود: او ابتدا برای مدت کوتاهی در سریال «همان‌طور که جهان می‌چرخد» نقش کمینسکی را ایفا کرد و پس از آن دو سال به عنوان یکی از خدمتکاران را در در فیلم «اسپولدینگ، گینگر ون گودینگ دیکشنری»، را بازی کرد. در بهار ۱۹۹۴، او در فینال فصل قانون و نظم ظاهر شد، به عنوان یک شاهد اکراه علیه یکی از اعضای اوباش روسی.
جنی در تعدادی از فیلم‌ها با نقش‌هایی در اندازه‌های مختلف ظاهر شده‌است، از جمله فیلم‌های دهه ۱۹۹۰ زیبایی آمریکایی، شیء عشق من، شب بزرگ، فریب‌کاران (فیلم)، رها کردن مردگان، زیبا، طوفان یخ (فیلم) و ده چیزی که از تو متنفرم. و فیلم‌های دهه ۲۰۰۰ پرستار بتی، ساعت‌ها، انقلاب زمستانی (فیلم)، رنگ‌های اصلی (فیلم) و نقش قابل توجهی در انیمیشن در جستجوی نمو و ستاره دریایی داشته‌است. در سال ۲۰۰۶، جنی در فیلم‌های مارگارت و بر فراز پرچین، یک انیمیشن کمدی، نقش‌های برجسته‌ای را ایفا کرد.
در سال ۱۹۹۹، او برای نقش سخنگو ریاست جمهوری، سی‌جی‌کرگ در درام تلویزیونی وست وینگ انتخاب شد. جنی برای این بازی خود چهار جایزه امی ساعات را دریافت کرد.
فیلم‌شناسی
ویرایشفیلم
ویرایش| سال | عنوان | نقش | یادداشت |
|---|---|---|---|
| ۱۹۸۹ | چه کسی به پاتاکانگو شلیک کرد؟ | خانم پنی | |
| ۱۹۹۴ | گرگ | مهمان | |
| معجزه در خیابان سی و چهارم | زنی در مغازه | ||
| راه کابوی | |||
| ۱۹۹۶ | شب بزرگ | آن تراویس | |
| ۱۹۹۷ | طوفان یخ | دات هالفورد | |
| ۱۹۹۸ | رنگ‌های اصلی | خانم والش | |
| فریبکار | |||
| چیز مورد علاقه من | کنستانس میلر | ||
| شش روز، هفت شب | مارجوری | ||
| ستاره مشهور | اولین آیزاکس | ||
| ۱۹۹۹ | ۱۰ چیز درباره تو که ازشان متنفرم | خانم پرکی | |
| آخر خوشگل‌ها | لورتا | ||
| زیبای آمریکایی | باربارا فیتس | ||
| ۲۰۰۰ | پرستار بتی | لیلا برانچ | |
| ۲۰۰۲ | ساعت‌ها | سالی لستر | |
| ۲۰۰۳ | نحوه برخورد | ||
| ۲۰۰۳ | در جستجوی نمو | پیچ | صداپیشه |
| ۲۰۰۴ | انقلاب زمستانی | مولی ریپکین | |
| ۲۰۰۵ | غریبه‌ها با آبنبات | آلیس | |
| ۲۰۰۶ | آن سوی پرچین | گلدیس شارپ | صداپیشه |
| ۲۰۰۷ | اسپری مو | پرودی | |
| جونو | برندا «برن» مک‌گاف | ||
| لمسی احساسی | |||
| ۲۰۰۹ | جایی که می‌رویم | لیلی اندرسون | |
| ۲۰۱۱ | مارگارت | مونیکا پترسون | |
| خدمتکاران | شارلوت فلن | ||
| پرتقال‌ها | کتی | ||
| ۲۰۱۲ | هزار کلمه | سامانتا | |
| رعدوبرق‌خورده | شریل فیلیپس | ||
| لیبرال آرتس | پروفسور جودیت فیرفیلد | ||
| ۲۰۱۳ | روزها و شب‌ها | الیزابت | |
| کلمات بد | دکتر برنیس | ||
| به من اعتماد کن | مگ | ||
| ۲۰۱۴ | تمی | دب | |
| آقای پیبادی و شرمن | خانم گرونیون | صداپیشه | |
| بازنویسی | مری | ||
| برخیز | کتی | ||
| ۲۰۱۵ | داف | دوتی پایپر | |
| جاسوس | الین کراکر | ||
| مینیون‌ها | مج نلسون | صداپیشه | |
| ۲۰۱۶ | تلولا | مارگارت «مارگو» مونی | |
| در جستجوی دوری | پبچ | صداپیشه | |
| خانه دوشیزه پرگرین برای بچه‌های عجیب | دکتر نانسی | ||
| دختری در قطار | کارآگاه رایلی | ||
| ۲۰۱۷ | اتفاقی از نسبت‌های یادبود | نیکولز | |
| سگ‌های خورشید | رز چیپلی | ||
| من تونیا هستم | لاونا گلدن | ||
| ۲۰۱۹ | سرباز صفر | خانم مسی | |
| ما | دکتر بروکس | ||
| آموزش بد | پاملا «پم» گلاکین | ||
| خانواده آدامز | مارگاوکس نیدلر | صداپیشه | |
| بامشل | سوزان استریچ | ||
| ۲۰۲۱ | اخبار فوری در شهرستان یوبا | سو | |
| ۲۰۲۲ | به لزلی | نانسی | |
| لو | لو |
تلویزیون
ویرایش| سال | عنوان | نقش | یادداشت |
|---|---|---|---|
| ۱۹۹۲ | نظم و قانون | نورا | قسمت: «جوگیر» |
| ۱۹۹۵–۱۹۹۳ | نور هدایت | جینجر | ۲ قسمت |
| ۱۹۹۴ | نظم و قانون | آن مدسون | قسمت: «دوستان قدیمی» |
| ۱۹۹۷ | ...اول، آسیب نرسان | دکتر ملانی | فیلم تلویزیونی |
| ۱۹۹۸ | دیوید و لیسا | آلیکس | فیلم تلویزیونی |
| ۲۰۰۶–۱۹۹۹ | بال غربی | جی. سی. کرگ | نقش اصلی؛ ۱۴۵ قسمت |
| ۲۰۰۲–۲۰۰۱ | فریژر | فیلیس / سوزانا | ۲ قسمت |
| ۲۰۰۳ | پادشاه تپه | لورا | قسمت: «ژاکت تمام فلزی» |
| ۲۰۰۵ | علف | خانم گرینشتاین | قسمت: «بیداری لود» |
| ۲۰۰۷ | دو نفر و نصفی | بورلی | قسمت: «استاکرهای لعنتی من» |
| ۲۰۱۳–۲۰۰۸ | فینیس و فرب | شارلین | صداپیشه؛ ۹ قسمت |
| ۲۰۱۵–۲۰۱۰ | فمیلی گای | صداهای مختلف | صداپیشه |
| ۲۰۱۰ | لاست | «مادر» | قسمت: «آن سوی دریا» |
| ۲۰۱۲ | مرغ ربات | گرمی گومی/ زن | صداپیشه؛
قسمت: «محاصره در تخت توسط عزیزان» |
| ۲۰۱۳ | معاون رئیس جمهور | جنت | قسمت: «اولین بازخورد» |
| ۲۰۱۵–۲۰۱۳ | کارشناسان سکس | مارگارت اسکالی | ۹ قسمت |
| ۲۰۲۱–۲۰۱۳ | مام | بانی پلانکت | نقش اصلی؛ ۱۷۰ قسمت |
| ۲۰۱۶ | سیمپسون‌ها | جولیا | صداپیشه؛
قسمت: «دوستان و خانواده» |
| ۲۰۱۶ | کمدی بنگ! بنگ! | خودش | قسمت: «آلیسون جانی پیراهن وسترن شامبری و چکمه‌های جیر می‌پوشد» |
| ۲۰۱۸–۲۰۱۷ | خ مثل خانواده | هنریتا | صداپیشه؛ ۵ قسمت |
| ۲۰۱۷ | بابای آمریکایی! | جسیکا | صداپیشه؛
قسمت: «نقشه خانواده» |
| ۲۰۲۰–۲۰۱۸ | داک‌تالس | گلدی اوگیلت | صداپیشه؛ ۵ قسمت |
| ۲۰۱۹ | روش کامینسکی | خودش | قسمت: «فصل ۱۶. یک تتان می‌رسد» |
جوایز و نامزدی‌ها
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Holmes, B.L.; Janney, M.A. (1995-12-31). "Ceramic filters".
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Allison Janney». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۱.