آلکیبیادس
این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شدهاست. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکی‌پدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف می‌شود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکی‌پدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را به‌عنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=آلکیبیادس}} ~~~~را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
آلکیبیادِس کلینیو اسکمبونیدس یا آلکیبیادس (به یونانی: Ἀλκιβιάδης Κλεινίου Σκαμβωνίδης) (زادهٔ ۴۵۰ در آتن - مرگ ۴۰۴ پیش از میلاد در فریگیه) سیاستمدار، سخنران، فرمانده جنگی آتنی و از شاگردان سقراط بود. او واپسین چهره برجسته از خاندان اشرافی آلکمیونید بود. او در نبردهای آبودوس و کوزیکوس در ۴۱۰ (پیش از میلاد) و شهربندان بیزانتیوم در ۴۰۸ پیش از میلاد شرکت داشت.
آلکیبیادس | |
|---|---|
 نیم‌تنه مرمر آلکیبیادس، مربوط به قرن ۴ پیش از میلاد است. ترجمه متن این کتیبه به انگلیسی"Alcibiades [son] Cleinias Athenian" | |
| زاده | ۴۵۰ (پ.م) آتن باستان |
| درگذشته | ۴۰۴ (پ.م) کوه الافوس، فریگیه |
| وفاداری | آتن (415–412 BC اسپارت) (412–411 BC ایران) |
| درجه | ارتشبد (استراتیگوس) |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | نبرد ابیدوس (۴۱۰ (پ.م)) نبرد سیزیکوس (۴۱۰ (پ.م)) حصر بیزانتیوم (۴۰۸ (پ.م)) |
این اثر اکنون در موزه فابره نگهداری می‌شود.
وی در آتن زادگاهش به توهین به مقدسات متهم شد، پس به اسپارت گریخت. او در اسپارت در جایگاه یک رایزن جنگی به خدمت پرداخت و در چند لشکرکشی به آتن اسپارتیان را همراهی کرد؛ ولی به زودی در اسپارت نیز دشمنان نیرومندی یافت و به ایران رانده شد. در ایران او رایزن ساتراپ ایرانی تیسافرنس شد. سپس به آتن بازگشت ولی دشمنانش باز او را به تبعید واداشتند. او در فریگیه به دست دشمنانش ترور شد.
دانشمندان استدلال کرده‌اند که اگر لشکر سیسیلی به جای نیسیاس تحت فرماندهی آلسیبیادس بود، ممکن بود لشکرکشی به سرنوشت فاجعه بار خود نرسیده باشد.[۱] در سالهایی که وی به اسپارتا خدمت می‌کرد، الکیبیادس نقش مهمی در خنثی سازی آتن داشت. تسخیر دکلیا و شورش‌های چندین موضوع مهم آتن یا به پیشنهاد وی یا تحت نظارت وی اتفاق افتاد. با این حال، هنگامی که به شهر زادگاه خود بازگردید، او نقش مهمی در رشته پیروزی‌های آتن داشت که در نهایت اسپارتا را به دنبال صلح با آتن آورد. او از تاکتیکهای غیر متعارف طرفداری می‌کرد و اغلب شهرها را با خیانت یا مذاکره به جای محاصره به دست می‌آورد.[۲] استعدادهای نظامی و سیاسی آلکیبیادس اغلب برای هر شهری که در حال حاضر بیعت خود را حفظ می‌کرد، ارزشمند بود، اما گرایش او برای ایجاد دشمنان قدرتمند اطمینان حاصل کرد که او هرگز برای مدت طولانی در یک مکان باقی نماند. و با پایان جنگی که در اوایل دهه ۴۱۰ به احیای مجدد آن کمک کرده بود، روزهای ارتباط سیاسی وی خاطره ای گذشته بود.
سالهای اولیه
ویرایشآلکیبیادس در آتن متولد شد. پدر او کلیینیاس بود،[۳] که در جنگ با ایران خود را هم به‌عنوان یک مبارز و هم با پرداخت شخصی کمک هزینه‌های یک ترایریم معروف ساخته بود. خانواده کلیینیاس از طریق رابطه زنیا پیوندهای کهنی با اشراف اسپارت و نام «آلکیبیادس» از ریشه اسپارت بود.[۴][۵] مادر آلکیبیادس دینوماش، دختر مگاکلس، رئیس خانواده قدرتمند آلکمائونید بود و می‌توانست خانواده اش را به یوریساس و آژاکس تلامونیا بازگرداند.[۶] بدین ترتیب الکیبیادس، از طریق مادرش، به خانواده قدرتمند و جنجالی آلکمائونیدا تعلق داشت. پریکلس مشهور و برادرش آریفرون پسر عموهای دینوماش بودند، زیرا پدر و مادرشان خواهر و برادر بودند.[۷] پدربزرگ مادری وی که آلسیبیادس نیز نام داشت، از دوستان کلئیستنس، اصلاح طلب مشهور قانون اساسی در اواخر قرن ۶ قبل از میلاد بود.[۸] پس از مرگ کلیینیاس در جنگ کرونئا (۴۴۷ قبل از میلاد)، پریکلس و آریفرون نگهبانان وی شدند.[۹]
به گفته پلوتارک، آلکیبیادس چند معلم مشهور داشت، از جمله سقراط، و در فن بلاغت نیز به خوبی آموزش دیده بود.[یادداشت ۱] با این حال، وی به دلیل رفتارهای غیرمستقیم خود مورد توجه قرار گرفت، که نویسندگان یونان و لاتین باستان چندین بار به آن اشاره کردند.[یادداشت ۲] اعتقاد بر این بود که سقراط آلکیبیادس را به عنوان دانشجو می‌گرفت زیرا معتقد بود که می‌تواند آلکیبیادس را از روشهای بیهوده خود به راه درست هدایت کند. گزنفون با انتقال اطلاعاتی مبنی بر اینکه الکیبیادس همیشه فاسد بوده و سقراط صرفاً در تلاش برای آموختن اخلاق به او شکست خورده‌است، تلاش کرد نام سقراط را در دادگاه پاک کند.[۱۰]
.jpg)
یادداشت‌ها
ویرایش- ↑ Isocrates asserts that Alcibiades was never a pupil of Socrates. Thus he does not agree with Plutarch's narration. According to Isocrates, the purpose of this tradition was to accuse Socrates. The rhetorician makes Alcibiades wholly the pupil of Pericles.
- ↑ According to Plutarch, who is however criticized for using "implausible or unreliable stories" in order to construct Alcibiades's portrait, Alcibiades once wished to see Pericles, but he was told that Pericles could not see him, because he was studying how to render his accounts to the Athenians. "Were it not better for him," said Alcibiades, "to study how not to render his accounts to the Athenians?". Plutarch describes how Alcibiades "gave a box on the ear to Hipponicus, whose birth and wealth made him a person of great influence." This action received much disapproval, since it was "unprovoked by any passion of quarrel between them". To smooth the incident over, Alcibiades went to Hipponicus's house and, after stripping naked, "desired him to scourge and chastise him as he pleased". Hipponicus not only pardoned him but also bestowed upon him the hand of his daughter. Another example of his flamboyant nature occurred during the Olympic games of 416 where "he entered seven teams in the chariot race, more than any private citizen had ever put forward, and three of them came in first, second, and fourth". According to Andocides, once Alcibiades competed against a man named Taureas as choregos of a chorus of boys and "Alcibiades drove off Taureas with his fists. The spectators showed their sympathy with Taureas and their hatred of Alcibiades by applauding the one chorus and refusing to listen to the other at all."
منابع
ویرایش- ↑ A. Vlachos, Thucydides' Bias, 59 &c.
- ↑ P.B. Kern, Ancient Siege Warfare, 151.
- ↑ Plato, Alcibiades 1, 121a.
- ↑ W. Smith, Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, 99
- ↑ Herodotus 8.17, Thucydides 8.6.
- ↑ Plato, Alcibiades 1, 121a.
- ↑ C.A. Cox, Household Interests, 144.
- ↑ "Alcibiades". Encyclopaedic Dictionary The Helios. 1952.
- ↑ N. Denyer, Commentary of Plato's Alcibiades, 88–89.
- ↑ http://praxeology.net/sqalcibiades.htm
Wikipedia contributors, "Alcibiades," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wiki.x.io/w/index.php?title=Alcibiades&oldid=281249612 (accessed <citation>April 2, 2009</citation>).
