آلبرت آبراهام مایکلسون
آلبرت آبراهام مایکلسون (به انگلیسی: Albert Abraham Michelson) (زاده ۱۹ دسامبر ۱۸۵۲ - درگذشته در ۹ مه ۱۹۳۱)، فیزیک‌دان آمریکایی روس‌تبار بود، بیشتر به خاطر فعالیت‌هایش در اندازه‌گیری سرعت نور و آزمایش مایکلسون-مورلی مشهور است. او در سال ۱۹۰۷ جایزه فیزیک نوبل را دریافت کرد و اولین آمریکایی بود که موفق به دریافت جایزه نوبل در علوم شد.
آلبرت آبراهام مایکلسون | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۹ دسامبر ۱۸۵۲ |
| درگذشت | ۹ مهٔ ۱۹۳۱ (۷۸ سال) |
| ملیت | آمریکایی |
| محل تحصیل | آکادمی نیروی دریایی آمریکا دانشگاه هومبولت برلین |
| شناخته‌شده برای | اندازه‌گیری سرعت نور و آزمایش مایکلسون-مورلی |
| جوایز |  جایزه فیزیک نوبل (۱۹۰۷)مدال کاپلی (۱۹۰۷) نشان هنری دراپر (۱۹۱۶) مدال فرانکلین (۱۹۲۳) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | فیزیک |
| محل کار | دانشگاه کیس وسترن رزرو دانشگاه کلارک دانشگاه شیکاگو |
| استاد راهنما | هرمان فون هلمهولتز |
| دانشجویان دکتری | رابرت میلیکان |
| امضاء | |
 | |
او از آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده در رشته ریاضیات فارغ‌التحصیل شده بود و بعدها در همان‌جا تدریس کرد. او با اختراع ابزاری که «تداخل‌سنج» نامیده می‌شد شروع به اندازه‌گیری سرعت نور کرد. او با اندازه‌گیری سرعت نور در جهت‌های مختلف نشان داد که سرعت نور مستقل از سرعت منبع نور است و در نتیجه این نظریه که امواج نوری در محیطی بنام «اتر» در فضا جریان دارند، بی‌اعتبار است.[۱] اینشتین بر پایه تحقیقات او موفق به ارائه نظریه نسبیت گردید.
منابع
ویرایش
- ↑ «فیزیک کلاسیک و ظرفیت‌های آن». وبگاه انجمن فیزیکدانان جوان ایران. دریافت‌شده در ۲۲ تیر ۱۳۸۷.
 | این یک مقالهٔ خرد یک فیزیک‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |