آفتابه لگن

آفتابه لگن (آفتابه و لگن) وسیله‌ای بوده که برای شستشوی دست و دهان قبل و بعد از خوردن غذا، کاربرد داشته‌است.^[۱]

کاربرد

در دوره قاجار نوکران آفتابه و لگن را همراه حوله سر سفره می‌آوردند و اشخاص قبل و بعد از غذا دست و دهان خود را می‌شستند. انواع مسی و برنجی و تزئینی آن برحسب توان مالی صاحب خانه ساخته می‌شد. از آفتابه برای شستن و از لگن برای جمع‌آوری آب زاید استفاده می‌شود. ضرب‌المثل معروف «آفتابه لگن هفت دست، شام و نهار هیچی» کنایه به وجود و اهمیت حواشی بیش از متن اشاره دارد.^[۲]^[۳]^[۴]

منابع

↑ «آشتی با تاریخ». روزنامه اطلاعات.^{^{[پیوند مرده]}}
↑ «آفتابه لگن». واژه یاب.
↑ «آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی». روزنامه خراسان شمالی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۴.
↑ «آداب و قیمت غذای ایرانیان در دوره قاجار». بازار خبر. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۴.

[1] «آشتی با تاریخ». روزنامه اطلاعات.^{^{[پیوند مرده]}}

[2] «آفتابه لگن». واژه یاب.

[3] «آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی». روزنامه خراسان شمالی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۴.

[4] «آداب و قیمت غذای ایرانیان در دوره قاجار». بازار خبر. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]